zondag 25 november 2012

Buttons en een zelfgemaakt kadootje



Afgelopen week was ik naar iets op zoek. Ik doorzocht allerlei bakjes en mandjes en vond niet wat ik zocht. Wat ik wel tegenkwam, waren deze buttons. Ooit heb ik ze gehaakt, misschien wel 2 jaar geleden. Ik was van plan de patroontjes uit te schrijven. Dat heb ik niet gedaan, ik zou ze overnieuw moeten maken om te kijken hoe ik ze ook alweer gemaakt heb. Ze liggen nu op mijn bureau, ik zal eens bedenken wat ik ermee ga doen!

Een paar dagen geleden maakte ik een kadootje voor de verjaardag van een vriendinnetje van mijn dochter. Zij is een paarden-liefhebster, net als mijn eigen dochters. Mijn dochters sparen Schleich-paarden, ze hebben al een hele verzameling. Daar kun je allerlei accessoires bij kopen, die behoorlijk duur zijn. Dat kan ik (gedeeltelijk) zelf ook maken.

Deze paarden-deken heb ik al eerder voor één van mijn dochters gemaakt:


Ik heb een voorbeeld van een origineel dekje opgezocht en knipte deze 5x na. Al met al was het nog een heel werk. Ik snap nu weer waarom ze zo duur zijn, meneer Schleich... Het meeste gepriegel waren nog de teugels die ik erbij maakte, met ringetjes, stukjes ketting, lint en waxkoord (als sieraden-maakster heb ik alles in huis :-) ). Ik heb 2 setjes afgekregen.

Eerst het voorbeeld naknippen:


5 dekjes liggen klaar om afgewerkt te worden met biaisband en een klittenbandje als sluiting:


Even kijken hoe ze geworden zijn, 2 paarden van mijn dochters dienen als 'pas-paarden':


Het kadootje is in de smaak gevallen, het vriendinnetje is er blij mee.

Jaren geleden al maakte ik spulletjes voor bij de Lego of Playmobil van mijn zoons. Mijn oudste zoon was weg van ridder-lego: Ik kocht tweedehands een kasteel en knipte zelf capejes  van vilt, zodat hij alle 'gewone' Lego-poppetjes ook als ridder kon aankleden. Ik ben ridder Ivanhóóó, sprak hij met verheven stem. En alle slechte ridders werden vervolgens 'in de pan gehakt', met bijbehorende geluiden.
De tweede zoon kreeg een Lego-piratenschip. Op zijn volgende verjaardag zette hij weer een schip op zijn verlanglijstje (groter en duurder). Toen ik hem vroeg waarom, hij had er toch al één, verzuchtte hij: Ik vind de zeilen zó mooi. Ik tekende de vorm van de zeilen na op gestreepte stof en verfde er (met textiel-verf) een stoer piraten-logo op, zoals bij het dure schip. Voor z'n verjaardag kreeg hij nieuwe zeilen, wat was hij er blij mee (en mijn portemonnee ook...).
De Lego-fase is voorbij, de jongens spelen niet meer. En als ik nu weer eens loop te mopperen als ik struikel over een kudde paarden van mijn dochters bedenk ik maar: Ook dit is een fase die voorbij gaat. Het is zo leuk om te zien hoe ze genieten van het spelen!
Kind, geniet ervan, zei mijn moeder al toen mijn zoons nog klein waren. Het gaat zo snel... Ze heeft gelijk!

De afgelopen weken was ik hier druk mee: Naast mijn creatieve bezigheden, speel ik dwarsfluit. 1x per jaar geven we een uitvoering, deze keer in een prachtig verbouwde schuur van een boerderij. De week voorafgaand aan de officiële uitvoering hadden we een extra uitvoering in een verpleeghuis. De patiënten genoten van onze muziek, maar ik heb minstens zo genoten van hun blije gezichten. Eén toehoorder is zelf 25 jaar kerk-organist geweest en kan vanwege zijn ziekte niet meer spelen. Hij verzuchtte toen het afgelopen was: Ik hoop zó dat jullie nog eens komen spelen. Ik hoop het ook!
Gisteravond was de officiële uitvoering. Ik geniet er nog van na, maar ben ook blij dat het weer achter de rug is. Volgende week moet ik toch echt aan de slag voor sinterklaas. Het is elk jaar weer hetzelfde, ik bedenk van alles, maar begin uiteindelijk veel te laat. Maar eens kijken wat er van al die plannen terecht komt, ik heb nog 1 1/2 week (wordt vervolgd...).

Dit plaatje maakte ik een paar dagen geleden, wat een prachtige kleuren, zomaar 's morgens vroeg. Mijn dochters stonden op de vensterbank in de voorkamer. Ikzelf graaide mijn fototoestel van mijn bureau en klom buiten op de picknick-tafel:


Het maakt mij altijd weer onder de indruk van de Schepper. Wij mensjes kunnen heel wat talent(en) hebben, Hij kan alles!

11 opmerkingen:

  1. Haha, wat herkenbaar! Ik heb ook heel wat capejes, tentjes en nog meer slaapzakjes gemaakt voor lego en playmobil, zelfs een heel politiebureau en huis van hout. En wat is er dan heerlijker om ze er zo mee te zien spelen en genieten... jouw paardendekjes zijn erg mooi en bereken eens hoeveel je nu uitspaart :-) Doe je goed.
    Geniet van de zondag voor zolang het nog duren mag, bijna weer een weekend voorbij, de week heeft vast ook weer zijn charmes ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik las net je reactie bij tamagurumi, misschien ook nuttig voor jou: vorig jaar heb ik gesteven met houtlijm, minder kwetsbaar en lekker goedkoop. Kijk maar eens hier http://mwlbyangelique.blogspot.nl/2011/11/kleine-tutorial.html, misschien heb je er wat aan.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Daar heb ik zeker wat aan, wat een super-tutorial, dank je wel!

      Verwijderen
  3. Ik ben helemaal niet zo handig. Wat een leuke paardendekens zeg. Ik kan me voorstellen dat iedereen dat leuk vond.

    Mijn zoon speelt heel veel met ridders enzo. (playmonil)Ik denk dat ik toch ook eens ga prutsen om capetjes te maken. Cool idee.

    Ik wens je alvast een fijne week.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik denk dat je zoon het maar al te cool vindt, als jij capejes voor hem maakt. Daar hoef je ook weer niet superhandig voor te zijn!

      Verwijderen
  4. Geweldig die dekentjes! Mijn dochter is eveneens gek op Sleich en heeft er inmiddels al best veel van...behalve paarden...ze heeft niks met paarden (zegt ze) en die wil ze dus nooit..jammer als ik die leuke dekjes zie! Grtzz..Maddy

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat grappig, hoe verschillend ze kunnen zijn! Mijn dochters hebben het ook echt niet van mij! Ik was vroeger gek op katten. Mijn oudste dochter is ermee begonnen en heeft de andere 2 aangestoken.

      Verwijderen
  5. Kijk en zo loop je zomaar ineens weer tegen een heel leuk blog aan,dus weer een volger erbij voor je!Wat is het toch gezellig in blogland!

    groetjes
    Angeline
    www.mijnplekkie.tk

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Welkom Angeline! Ik heb jouw blog even opgezocht en zie dat ik al volger bij je ben. Ik vind het zó leuk in de blogwereld, dat had ik van te voren niet kunnen bedenken!

      Verwijderen
  6. The horse blankets are a great idea. Yes, each phase only lasts a while, even if it be years - soon it is gone.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ja, oh wat leuk!
    Het is zo grappig, want áls je dan eens bezig bent, krijg je steeds meer ideeën.

    BeantwoordenVerwijderen