woensdag 24 december 2014

Kerst


Terwijl ik nog zit bij te komen van de Kerstnachtdienst (waar ik dwarsfluit speelde), schrijf ik dit blogje. Het was een prachtige dienst, waar het Kerstkind Jezus centraal stond, dat kwam om hoop te brengen in deze wereld. 


Vanmiddag belde ik met mijn dochter aan bij de deuren. We hebben een krantenwijk en wensen dan iedereen fijne feestdagen toe. Eén mevrouw antwoordde: 'Het wordt niet zo'n fijne kerst, mijn man ligt op sterven'.
Nee, zo mooi is het op aarde niet altijd, daar kan ik zelf over meepraten. En toch: Hope is born! 


Ik wens jullie gezegende feestdagen toe! 



De kerstklokjes haakte ik naar het patroon van Bonjoli. Dank je wel Lize, ze zijn zó leuk! De laatste twee toeren heb ik ietsje anders gedaan. 

Het boompje en de onderzetter haakte ik als kadootjes voor mijn dochter. De knoop op de boom vond ik bij de Wibra. Het patroon voor het boompje is van Ellebel. De onderzetter haakte ik naar het patroon van Atelier Valerie

maandag 15 december 2014

Forever Friends-beer en een last-minute sinterklaas-kadootje...


Op Facebook zag ik het één na het andere exemplaar voorbij komen. En ook ik ging overstag: Ik bestelde hier het patroon en ging aan de slag. Net zoals bij Mr. Bachelor-owl met een draad Wibra-garen, samengehaakt met een dun draadje Action-garen. Het geeft beslist een leuk effect en ik maak op deze manier mooi het Wibra-garen op dat ik nog heb liggen. (Ik ben écht overstag voor Stylecraft-DK garen, maar eerst oude voorraad opmaken. ;-) ). 
Vervolgens raakte mijn dochter hevig verliefd en wist mij ervan te overtuigen dat déze knuffel toch echt lid van háár knuffel-familie moest worden, wat inmiddels ook gebeurd is. :-) 


Mijn andere dochter kwam er gistermiddag om half vijf achter dat ze 's avonds om zeven uur sinterklaas-feest zou vieren met haar jeugd-vereniging (ze dacht nog een week de tijd te hebben). Tja, dat was even stress... Want wat verzin je voor een jongen, terwijl alle winkels gesloten zijn?! Gelukkig hadden we nog een zak chocolade-pepernoten. Hij houdt erg van dieren, houdt zelf duiven en wil boer worden. 
Een snel gehaakt kleedje, mét schaap (uit een zakje dat ik vorig jaar bij de Action kocht) geplakt op een schoongemaakte mayonaise-pot brachten uitkomst. We vonden ook nog een paar doosjes chocolade-sigaretjes, beplakten die met muntjes en kwamen zo aan het afgesproken bedrag. Dochterlief maakte een gedicht over sinterklaas die zelfs ná z'n verjaardag nog in actie moest komen, wat niet meeviel op zijn oude dag. Een doos werd omgetoverd tot duivenhok en ook de surprise was klaar.
Vandaag trof ik de moeder bij de tussenschoolse opvang: 'Als je dochter niet via de app had laten weten dat ze zich vergist had in de datum, had hij toch écht niks doorgehad.' Pfff, missie geslaagd! ;-) 


maandag 8 december 2014

Joehoehoe!!



Goedemorgen! Ik ben Mr. Bachelor-owl en dacht dat ze mij wel konden gebruiken als sinterklaas-surprise. Ik zag een ingepakte stapel boeken, streek erop neer en Klaar was de surprise!


Jaja, was dat maar waar! ;-) Ik dacht deze uil 'even' te maken voor mijn zoon, die pas geleden zijn Bachelor uitgereikt kreeg. Inmiddels is hij flink op stoom met zijn verdere studie, en heeft hij boeken, boeken en nog eens boeken op zijn verlanglijstje staan. Toen ik laatst zocht naar een patroon van een klein bachelor-uiltje (sleutelhanger-formaat) kwam ik deze tegen en ik wist direct wat mijn surprise zou worden! 
Er zaten nog heel wat uurtjes werk in en de gehaakte 'bul' kreeg ik uiteindelijk niet af, dus ik heb maar een wit papiertje gepakt. Mr. Bachelor-owl is gehaakt van Wibra-garen gecombineerd met een dun draadje garen van de Action. Ik kwam deze tip op Facebook tegen en vond het leuk om te proberen. Het geeft een gemeleerd effect.
Hier kun je het patroon bestellen.


zondag 7 december 2014

Award



Een tijdje geleden alweer, op 25 oktober, kreeg ik een Award van Anna van het inspirerende blog Annasimplecrochet. Dank je wel Anna!! Het duurde even voor ik de tijd had er wat mee te doen, maar nu ben ik er toch even voor gaan zitten.
Wat ik erg leuk vind aan bloggen is dat mijn creatieve wereld er veel groter door is geworden. Dat wereld mag je gerust letterlijk nemen, Anna woont in Portugal. Zo leuk dat je via internet een kijkje bij elkaar kunt nemen.
Op mijn beurt mag ik de Award doorgeven aan 15 andere blogs. Het is een redelijk willekeurige lijst, er zijn veel meer mooie blogs (waarvan veel ook Award-vrij.) Doe ermee wat je wilt, zie het als waardering en aanmoediging van mijn kant.

Ik geef eerst de regels erbij:
- Laat weten van wie je de Award gekregen hebt (in mijn geval van Annasimplecrochet);
- Zeg wat de regels zijn en post de Award;
- Deel 7 dingen over jezelf;
- Nomineer 15 blogs en informeer ze over de Award.

Eerst deel ik 7 dingen over mijzelf:
1. Mijn geloof in God is het allerbelangrijkste in mijn leven;
2. Ik verras mijn gezin, familie en vrienden graag met zelfgemaakte dingen en vind het leuk iets te maken wat ook echt bij iemand past;
3. Ik krijg energie van creatief bezig zijn;
4. Ik combineer graag verschillende technieken: Bijvoorbeeld fimoklei, verven, knutselen, haken;
5. Genieten van mijn eerste kop koffie vind ik een heerlijk moment van de dag;
6. Ik geef regelmatig een workshop en geniet ervan als deelnemers blij en enthousiast naar huis gaan;
7. Als ik een creatieve explosie gehad heb, ziet mijn huis er ook uit alsof er een bom ontploft is. ;-)

Dit zijn de 15 (vooral creatieve) blogs die ik genomineerd heb:
Amberscreaties
Biancashomemadestuff
Gerlily
Bonjoli
Crealyt
Jannies Hobbyhoek
Hobbyloes
Homemadeatmyplace
Renatehakenenzo
Made by Céline
Jente
Kreamade
Tinneshobbyworld
Miss Creatuurtje
Creanettie

vrijdag 28 november 2014

Blond-tashanger en een high tea

Hartelijk dank voor jullie vele, lieve reacties op mijn bericht over Pukkie. We missen hem. Gelukkig hebben we nog 3 konijnen, maar hij had zo z'n eigen plekje in ons konijnenvolkje. Ik heb dat nooit geweten voor we konijnen hadden, maar reken maar dat elk konijn z'n eigen karakter heeft. Hij houdt een warm plekje in onze herinnering!


Deze tashanger maakte ik al eens eerder. Nadine zag 'm op mijn blog en vroeg of ik er nog één kon maken. Ze heeft er lang op moeten wachten. Als ik veel aan mijn hoofd heb, komt fimo mij niet zo makkelijk uit handen. Haken of zomaar wat freubelen, lukt dan beter. Maar eindelijk is 'ie nu toch op de post, veel plezier ermee Nadine!


Mijn dochter vierde haar verjaardagsfeestje met haar vriendinnen. Ze was in oktober jarig. We begonnen met een high tea. Ik maakte zelf één en ander en was er een dag druk mee. Als ik veel tegelijk moet doen ben ik op z'n zachtst gezegd een beetje onhandig. Ik liet de mixer én een bord kapot vallen, maar het eindresultaat was een tafel vol lekkers. :-) 


Ik geef de linkjes van de recepten erbij: stroopwafelkaneelcakemuffinshavermoutkoekjes en 
klaasbrokken (een mengsel van gesmolten chocola, spekjes en pepernoten, héél lekker!). Verder maakte ik monchou-taart en maakte de bodem van bastogne-koeken in plaats van biscuit. Zo heb ik het ooit eens in een restaurant gekregen, erg lekker! 


De dames smulden ervan en wijzelf tot nog dágen erna ook! :-) 


Ik vroeg mijn dochter of ze nog wat met kralen wilde doen. Mwah, zei ze (zij weet het zo langzamerhand wel met die kralen ;-) ). Nou ja, ze zou wel vragen of ze het leuk vonden. Maar toen haar vriendinnen enthousiast reageerden, vond ze het zelf toch ook erg leuk. De foto moest ik even snel bij kunstlicht nemen, maar deze hangers hebben ze gemaakt. 
Toen iedereen weg was heeft ze wel drie keer verzucht: Mam, ik vond het zó'n leuk en gezellig feestje! :-) 


Jongste dochter, die het feest vanzelfsprekend ook mee wilde maken, trok haar eigen plan. Zíj maakte een 'bollen-ketting', mét bloemetje. :-)

vrijdag 21 november 2014

Dag Pukkie!!


Gisteren moesten we helaas afscheid nemen van ons kleinste konijn, Puk. Zijn ondernemingsdrang werd hem fataal. Ruimte had hij genoeg, al onze konijnen hebben een ren waar ze overdag lekker kunnen rondspringen. Soms was het een tijdje rustig, maar onvermijdelijk zocht hij toch weer een manier om eruit te komen. Afgelopen zomer brak hij zijn poot, toen hij zich onder z'n ren door naar buiten wilde graven en daarbij klem kwam te zitten. Net terug van vakantie konden we direct door naar de dierenarts, die hem vocht en medicijnen toedoende. Zijn pootje genas. We dachten eerst dat hij verdere pogingen wel achterwege zou laten, maar nee dus.
De laatste weken sprong hij omhoog, haakte zich vast boven in z'n ren en bleef daar een tijdje hangen. Daarbij speelde hij het af en toe klaar om op deze manier uit z'n ren te komen. Het aanhangwagen-net (wat er uit voorzorg overheen ligt) knaagde hij door en het plankje wat daar (nog eens ten overvloede) op lag, duwde hij omhoog. Of hij werd moe en liet zich naar beneden zakken. Bij zijn laatste poging kwam hij op een ongelukkige manier klem te zitten. Toen we hem vonden was het al te laat. We zijn direct naar de dierenarts gegaan, die niets meer voor hem kon doen.


Dag Pukkie, dag lief eigenzinnig ondernemend konijntje, kleine avonturier die je was. 7 jaar geleden kwam je bij ons als een bibberend, angstig hoopje konijn. Als ik naar buiten loop, kijk ik altijd automatisch naar links en pluk in het voorbijgaan een paar blaadjes. Nu komt er nog maar één konijn aanrennen, het andere hok ziet er verlaten uit. De meiden zullen je ook zo missen. Erg aanhankelijk was je niet, maar af en toe ging je er lekker voor zitten om je te laten aaien, als je zin had. Je was een bijzonder karakter-diertje, een prachtig schepseltje!

zaterdag 15 november 2014

De afgelopen weken...



Liepen onze jongste dochter en haar vriendin voor de laatste keer Sint Maarten en maakten in groep 8 hun állerlaatste lampion. Voor deze bijzondere gelegenheid maakte ik een leuk aandenken voor de twee 'harts-vriendinnen'.


Maakte mijn andere dochter een prachtige wolven-tekening:


Kreeg ik een Award van Anna, thank you Anna! Mag ik op mijn beurt deze Award doorgeven aan 15 blogsters en denk ik er nog over na hoe ik dat ga doen (hoe moet ik nou kiezen tussen al die blogs...). Ik kom er nog op terug!


Genoot ik van een geslaagde uitvoering met ons muziek-kwartet Divertimento:
(Ehhh voor de kritische kijker: Ik sta op sokken. Het was nl. zó kokend heet door de verwarming en de lampen dat ik in de pauze besloot mijn laarzen uit te trekken...)


Bezocht ik de Krea Doe en kocht er voor vijf euro de agenda van Eline Pellinkhof. (Ik moest 'm vervolgens snel van mijn verlanglijstje voor Sinterklaas afhalen, waar een prijs bij stond van 10 euro...). Liet ik de bolletjes garen voor wat het was (ik heb genoeg), maar had wel spijt dat ik vergeten was grote blokken fimo-klei - in kleuren die ik veel gebruik - te kopen. (Ik dacht slim te zijn en later nog een keer langs de kraam te gaan omdat ze zo zwáár waren).
Kocht ik er een speciale textiel-lijm, waarmee je (door simpelweg een lapje stof erachter te plakken) zelfs gaten in broeken kunt repareren, zonder de naaimachine. Ik ben benieuwd!


Kwam ik daarna hopeloos in de file op de A1 en genoot aansluitend van een heerlijk vriendinnen-weekend in Ootmarsum (daarover later nog meer):


Keek mijn jongste dochter naar de intocht van Sinterklaas, had ondertussen ons konijn Dorito lak aan alle discussies en klom als een rasechte zwarte piet het dak op!


Hoop ik de komende tijd jullie blogs weer regelmatiger te bezoeken. Dat schoot er echt een beetje bij in. 

En ga ik nu als een haas naar bed omdat mijn jongste dochter morgen met haar koor gaat zingen in een dienst in Finsterwolde. Dat betekent vroeg op pad, want het is drie kwartier rijden. Tot haar grote vreugde mag ze solo zingen, spannend! 

vrijdag 31 oktober 2014

Glasbak-kadootjes

Even een snel blogje, eigenlijk heb ik nu nauwelijks ergens anders tijd voor dan voor muziek. ;-)


Maar ondertussen is mijn moeder jarig geweest. Ze is tachtig jaar geworden, wat een zegen! We zijn extra dankbaar voor deze mijlpaal, omdat ze heel ziek is geweest het afgelopen jaar. Ik hoorde de emoties van mijn vader terug in het gebed dat hij uitsprak tijdens de maaltijd, een bijzonder moment!

Mijn moeder had geen verlanglijstje. Gelukkig zag ik een paar dagen voor haar verjaardag wat voorbijkomen bij Bonjoli: mooie met Gesso bewerkte flesjes. Oh ja, dacht ik, dat zou ik ook nog eens proberen.
Het werd een samenwerkingsverband tussen moeder en dochter. Mijn dochter loomde de mooie ster. Ik bracht de Gesso (van de Action) op met een sponsje. Dat geeft een mooi 'wolkerig' effect. Het opbrengen gaat heel makkelijk. Ik vind het echt een aanrader en ga er zeker vaker mee aan de slag! Als ik nog wat meer droogtijd had gehad, dan had ik denk ik nog wat goud- of zilververf rond het plaatje aangebracht. Dat bewaren we voor een volgende keer. :-)



Verder vulde ik een potje met omhaakt deksel met nougat, de lievelings-snoeperij van mijn moeder. Een paar dagen later belde ze nog om te vertellen dat ze zo blij was met de kadootjes. Mijn andere dochter had een mooie paarden-tekening gemaakt, maar daar heb ik geen foto van.


Tja, ik zei net al, ik heb bijna nergens anders tijd voor dan voor muziek. Morgen is het zover, spannend en leuk!!

dinsdag 21 oktober 2014

Wip de strand-kabouter


Dag allemaal, ik ben Wip, of eigenlijk ook niet. Of te wel niet meer... Snappen jullie er nog wat van? Laat ik het uitleggen. Eigenlijk heet ik Paultje, naar mijn overgroot-opa: Paulus de Boskabouter. Kennen jullie hem, jawel toch?!


Toen ik in de maak was, werd er een foto van mij via de Whatsapp gestuurd: met als onderschrift WIP. Wat dat betekent, weet iedereen in Blogland: Work In Progress... Maar de kleuterjuf voor wie ik bestemd ben, dacht dat dit mijn échte naam is. Nu word ik straks zo genoemd in de klas waar ik thema-kabouter mag zijn. Dus noem mij maar gewoon Wip. Maar ondertussen ben ik ook trots dat ik Paultje heet, naar mijn lieve opa! :-)


Ik ben geen boskabouter, zoals mijn opa. Ik denk dat ik een strandkabouter word, want ik ga naar Noord-Holland. Ik ben best klein, zie je wel?! Ik ben gemaakt naar een patroontje uit het boek 'Grappige gelukspoppetjes & co' van Annemarie Arts. Niet dat ik nou van plan ben om geluk te brengen hoor, dat kan ik helemaal niet. Maar ik wil wel graag kindertjes blij maken! 


Ik mocht net iets groter zijn dan een mobieltje én mijn mutsje moest af kunnen. Dat komt omdat ik eerst een briefje stuur aan de klas. En dan zien ze mijn mutsje en dan pas mijzelf. Spannend allemaal he! Jaja, ik ben een échte thema-kabouter. :-) 
Mijn mutsje zit met een elastiekje vast achter mijn baard, daar zie je niks van! En de vorm van mijn mutsje is wat aangepast, ik wilde écht een puntmutsje wat mooi om mijn koppie heen zit! Aan het strand kan het best hard waaien en ik wil mijn mutsje niet kwijt raken!


Nog even rondkijken hier, voor ik een een doosje kruip en met de post naar Noord-Holland ga. Maar wel vanaf een veilige plek, waar die snuffelaar onder mij niet bij kan. Hij zal maar 'ns aan mij gaan knabbelen. ;-)


En nog even poseren bij de vuurtoren. Misschien kan ik wel een keer bij een échte kijken, dan ga ik lekker met de boot naar Texel! Wat zeg je?! Of ik mijn muts nog even af wil doen?! Neeneenéé, geen spráke van... Mijn opa liep vaak zonder muts rond, maar ik vind dat hélemaal niks!

Nou vooruit dan maar, het moet straks toch ook in de klas: 


Oeps, beetje kaaltjes he?! Gauw maar weer op die muts! Het gaat waaien en regenen zeggen ze, mij veel te frisjes!


Nou dáág, ik kruip in mijn doosje en ga op de post. Ik hoop dat ik een voorspoedige reis heb en misschien zien we elkaar nog eens! Als je aan het strand een héél klein kaboutertje ziet met een rood puntmutsje, ben ík dat misschien wel! :-) 

Groetjes van Wip

zondag 28 september 2014

Klei-kriebels...

Afgelopen week werden de kleikriebels mij te sterk...


Dat kwam zo: Ik bezocht de Hand en Hobby Creadagen in Assen. Ik mocht van mijn man een kadootje uitkiezen voor mijn verjaardag. :-) Dat werd dit prachtige boek:


Wat een mooie projecten staan erin en wat heb ik een zin om ermee aan de slag te gaan! Als eerste project heb ik mijn hobby-kamer aangepakt. Die was werkelijk onbegaanbaar (alles wat ik éven kwijt moest, had ik er gedropt de afgelopen tijd...). Mijn vader zei vroeger, als ik mijn kamer weer eens op moest ruimen: 'Heeft de tachtigjarige oorlog hier gewoed?!' Zo ongeveer zag mijn hobby-kamer eruit. ;-)
Toen dat project klaar was, ben ik eerst aan de slag gegaan met een opdrachtje: twee tashangers in rood-met-witte-stipjes. Fijn om weer met klei bezig te zijn! Als dat klaar is, mag ik van mijzelf met een leuk project uit het boek aan de slag! :-)


Op de beurs was veel leuks te zien en te beleven. Ik was er samen met de moeder van een vriendinnetje van mijn dochter. Wat ik normaal nooit doe: Een workshop volgen, deed ik nu wel. Dit geklieder ligt een beetje buiten mijn comfort-zone, maar 't was toch erg leuk om eens iets heel anders te proberen dan waar ik normaal mee bezig ben.


We maakten twee kaartjes met waskrijt, wat verwarmd wordt met behulp van een strijkijzertje. Door allerlei trucjes toe te passen, krijg je mooie patronen.  Grappig hoe verschillend je bezig kunt zijn. Ik werk (automatisch) heel precies, kan tijden bezig zijn met details. Toen toen zij haar tweede kaartje al klaar had, was ik nog met de eerste bezig. ;-) Die van háár waren ook erg leuk, ze had heel andere kleuren en technieken gebruikt.

Het was een geslaagde dag, voor herhaling vatbaar! 

woensdag 17 september 2014

Mini knuffelschaapje en Stonewashed fotolijstjes


Allereerst hartelijk bedankt voor jullie warme en meelevende reacties op mijn vorige blogje! Er is veel gebeurd de afgelopen weken en er staat nog veel te gebeuren, maar we houden moed.

Afgelopen weekend maakte ik weer wat af (last-minute, zoals hier wel vaker gebeurt ;-) ). En omdat ik onderweg de draadjes nog weg moest stoppen, moest het fotograferen op schoot gebeuren...


Het knuffeldoekje, (afgeleid van de vertaalde versie van het doekje van Brittas Ami, de vertaling kun je hier vinden) is een kraamkadootje. Het leek mij leuk er eens een kleine versie van te maken. 


Deze foto-lijstjes, gehaakt met Stonewashed garen, zijn ook kraamkadootjes, voor twee nieuwe nichtjes en een neefje binnen de familie. We hadden zaterdag een barbeque, waar ook de trotse opa's en oma's van deze pasgeboren kleintjes rondliepen. Ik heb als eerste een rondje gemaakt om mijn tas te legen. ;-) 
Het was voor mij een eerste kennismaking met het Scheepjes Stonewashed. Ik vind het fijn garen!

Van Antoinette kreeg ik de link naar het zakdoekenhoesje dat ik in mijn vorige blogje liet zien, dank je wel Antoinette! Hier kun je de link naar het patroon vinden.
 
Vandaag vierde ik mijn 48e verjaardag. Heel veel tijd had ik er niet eens voor, omdat ik 's avonds een muziek-repetitie had met het Divertimento Kwartet, maar een gezellige koffie-visite kon er nog wel af. ;-)
 
 
 
Leuke kadootjes kreeg ik ook, waar onder de prachtige pompoenen en kalebassen van de foto. Geweldig, al die verschillende kleuren en vormen! Daar ga ik gezellige hoekjes mee maken in de tuin, maar eerst liggen ze nog even zo bij elkaar op het bankje.
De muziek-repetitie zit er op (ik kreeg een verjaardagslied toegezongen, begeleid door onze pianiste :-) ) en de verjaardag is alweer voorbij. Over een paar weken vieren we nog een gezamenlijke familie-verjaardag en krijg ik nog een herkansing. ;-)
De komende tijd zal er flink gerepeteerd moeten worden. Er staan 2 uitvoeringen op het programma. Hier krijg je een beetje een indruk hoe het klinkt, een niet zo gebruikelijke combinatie van vier instrumenten. We spelen van alles, van (licht) klassiek tot bijvoorbeeld Disney-muziek.
Mocht ik wat minder aanwezig zijn, dan weten jullie waar ik mee bezig ben!

donderdag 11 september 2014

Granny stripe deken en gewonnen give away's

Een maand is er alweer voorbij sinds mijn laatste blogje. Door omstandigheden hier had ik even geen energie om te bloggen en heb ik jullie blogjes ook nauwelijks gelezen.


Ik haakte en haak nog steeds aan een granny-stripe-deken. Deze deken bestaat uit garen dat ik van mijn moeder gekregen heb. Zij bestelde garen-pakketten bij 3-Suisses (wie kent dat nog van vroeger?), met de bedoeling daar truien van te breien. Die truien zijn er nooit gekomen en zij gaf het garen aan mij nu ze het huis aan het opruimen is. Het is garen van meer dan 30 jaar oud. Er zit zelfs een bol Bianca (van de Wibra) tussen, dat bestond toen dus ook al!



Ik ben hier niet zomaar mee begonnen. Mijn zoon zou een anti-kraakpand gaan bewonen. Het principe is dat je (low-budget) een pand woont, wat na een tijd weer een andere bestemming krijgt. In dit geval worden de panden volgend jaar gesloopt. Ze noemen het geen anti-kraak, maar anti-leegstand, maar de bedoeling is duidelijk... 
Als oplossing voor de vloer had hij vloertegels bedacht. Die kun je neerleggen en zo weer meenemen. Gecombineerd passen de kleurtjes garen die ik van mijn moeder kreeg, prachtig bij deze vloer en de verdere inrichting. Zo kwam ik op het idee voor de granny-stripe-deken.


Ik bekleedde ook een heel oude stoel, die nog uit het bankkantoor waar mijn schoonvader directeur was vandaan komt. Gewoon simpel, met genaaide hoesjes erom heen.


Verder naaide ik gordijnen. De ongebleekte katoenen stof had ik nog liggen, en door het plooiband zouden ze ook makkelijk te verstellen zijn als hij weer zou moeten verhuizen.
Helaas, veel sneller dan we dachten is die verhuizing aan de orde. Nog maar nauwelijks begonnen , moest hij de nieuwe studie vanwege persoonlijke omstandigheden afbreken.



Hoewel het niet makkelijk is, blijven we hopen en bidden dat het uiteindelijk allemaal goedkomt. Tijdens één van onze ritten (het is twee uur rijden bij ons vandaan), zagen we de ene na de andere regenboog, zó mooi. 'Mam', zo zei mijn dochter, 'het lijkt wel of de regenboog ons vast wil houden'.


De regenboog, voor mij het teken van Gods trouw. Door de moeilijke omstandigheden heen ervaar ik Gods trouw, door allerlei dingen waaruit blijkt dat Hij alles in zijn hand heeft. Ondertussen haak ik rustig verder aan de granny-stripe-deken.


Dit leuke kadootje kreeg ik van mijn jongste dochter, die in groep 8 zit. Zij ging op kamp en voor de thuisblijvers hadden alle leerlingen een flesvaas gemaakt, met een lampionnetjes-tak erin. Ik mocht een nacht mee op kamp, heel gezellig (de tweede nacht, dus ik heb ook nog wat slaap gehad gelukkig ;-) ). De fles heeft er weken gestaan, wat een leuk idee en je hebt er dus héél lang plezier van!



Dit manneke vond ik toen we met de verhuizing bezig waren. Ik heb 'm al jaren terug gemaakt. Een hoesje waar een pakje papieren zakdoekjes in kan voor mijn zoon, een roker die nogal eens zijn neus moet snuiten. Ik hoop dat hij er ooit mee stopt, voor zolang dat niet zo is, heeft hij altijd papieren zakdoekjes bij de hand. Het idee komt ergens vandaan, ik zou niet meer wéten waar (als iemand het weet, kan ik er een link bij zetten). Zelf heb ik geen patroon gebruikt.


Mijn zoon liet zijn tas in de trein staan, helaas is deze nog niet boven water. Daarom nam ik een oude broek onder handen, zodat hij zonder gaten de straat op kan... 


En dan nog wat leuke dingen om te laten zien!


Bij Tinne won ik een give-away. Een heel leuke give away vond ik: Vertel één van je handwerk-bloopers. Dat heb ik gedaan (als je nieuwsgierig bent, lees dan even bij de reacties wat mijn blooper en ook andere grappige bloopers waren). Ik won een kortingsbon van de webwinkel Creamijn. Ik wisselde de kortingsbon in bij een bestelling van het prachtige Stone Washed-garen. Via allerlei blogs heb ik al de mooiste creaties met dit garen voorbij zien komen. Deze zag ik als laatste, een schattig muisje, met het patroon erbij.
Ik had het garen snel in huis en kreeg er ook een paar leuke kadootjes bij, een aanrader deze webwinkel!



Bij Mirjam won ik óók een give-away, een mooi kaartensetje van Ot en Sien. Daar ga ik een randje omheen haken (mijn dochter heeft al een kaart opgeeist), wordt vervolgd!




Verder won ik ook nog eens een patroon bij Bonjoli. Omdat er maar een paar deelnemers waren besloot Lize dat iedereen die meegedaan had een patroon uit mocht kiezen. Omdat ik twee keer voor Lize proefgehaakt heb, heb ik al eens eerder wat laten zien. Ik koos nu voor haar nieuwste dolfijnen-patroon, wat je hier kunt bestellen (foto Bonjoli). Ik heb al een bestelling van mijn dochter, omdat het lievelingsdier van haar vriendinnetje een dolfijn is. ;-)

Dank je wel Tinne, Mirjam en Lize!



En tot slot kreeg ik dit lieve pakketje van mijn dochter, omdat ik tijdens haar verblijf in Zweden voor haar kamer gezorgd had (en uiteraard íets meer gedaan had dan alleen de post weghalen...). 



En dan nog even een update van dit bericht: Puk-met-de-gebroken-poot is hersteld en hier mocht hij vorige week (na 6 weken hok-arrest) tot zijn grote blijdschap voor het eerst weer naar buiten. Zijn ren was inmiddels veranderd in een oerwoud, wat hij na 3 dagen weer helemaal kaal gevreten had... :-)