vrijdag 21 november 2014

Dag Pukkie!!


Gisteren moesten we helaas afscheid nemen van ons kleinste konijn, Puk. Zijn ondernemingsdrang werd hem fataal. Ruimte had hij genoeg, al onze konijnen hebben een ren waar ze overdag lekker kunnen rondspringen. Soms was het een tijdje rustig, maar onvermijdelijk zocht hij toch weer een manier om eruit te komen. Afgelopen zomer brak hij zijn poot, toen hij zich onder z'n ren door naar buiten wilde graven en daarbij klem kwam te zitten. Net terug van vakantie konden we direct door naar de dierenarts, die hem vocht en medicijnen toedoende. Zijn pootje genas. We dachten eerst dat hij verdere pogingen wel achterwege zou laten, maar nee dus.
De laatste weken sprong hij omhoog, haakte zich vast boven in z'n ren en bleef daar een tijdje hangen. Daarbij speelde hij het af en toe klaar om op deze manier uit z'n ren te komen. Het aanhangwagen-net (wat er uit voorzorg overheen ligt) knaagde hij door en het plankje wat daar (nog eens ten overvloede) op lag, duwde hij omhoog. Of hij werd moe en liet zich naar beneden zakken. Bij zijn laatste poging kwam hij op een ongelukkige manier klem te zitten. Toen we hem vonden was het al te laat. We zijn direct naar de dierenarts gegaan, die niets meer voor hem kon doen.


Dag Pukkie, dag lief eigenzinnig ondernemend konijntje, kleine avonturier die je was. 7 jaar geleden kwam je bij ons als een bibberend, angstig hoopje konijn. Als ik naar buiten loop, kijk ik altijd automatisch naar links en pluk in het voorbijgaan een paar blaadjes. Nu komt er nog maar één konijn aanrennen, het andere hok ziet er verlaten uit. De meiden zullen je ook zo missen. Erg aanhankelijk was je niet, maar af en toe ging je er lekker voor zitten om je te laten aaien, als je zin had. Je was een bijzonder karakter-diertje, een prachtig schepseltje!

26 opmerkingen:

  1. Verschrikkelijk verhaal Marijke!! Sterkte met het verdriet, het is altijd zo erg om een huisdier te verliezen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ah gossie... Wat sneu! Dikke knuffel voor jullie allemaal!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Je hebt mooi beschreven hoe het konijntje z'n grenzen wilde verleggen, wat 'm noodlottig werd. Aandoenlijk.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ach wat zielig...krijg kippenvel van je blogje! Sterkte! Nooit leuk om een diertje te moeten missen :(

    Groetjes Henrike

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat sneu, het leek me zo'n aardig en leuk konijn, het worden dan haast je kinderen zeker als je ze al lang hebt.
    Een schrale troost: hij heeft dan toch een leuk leven bij jullie gehad.
    liefs, Loes

    BeantwoordenVerwijderen
  6. O, wat verdrietig... Hij was niet te houden, maar wat een lekker ondernemend beestje.. Ja, ik snap dat je hem heel erg mist!
    Sterkte hoor...

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Oh, wat naar! Ik snap dat je hem mist!
    Een dikke knuffel voor jullie allemaal!
    Liefs,
    Mirjam

    BeantwoordenVerwijderen
  8. oh, wat zielig. Sterkte. Zo'n grappig
    ondernemend beestje. Jammer dat hij zo aan z'n eind moest komen.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ohhhhhhh wat heftig. Sneu hoor meis. Wat zullen de kids dit erg vinden sterkte allemaal.
    Liefs
    Wil

    BeantwoordenVerwijderen
  10. wat erg marijke, ja na zoveel jaren raakt je echt gehecht aan zo,n lief diertje, zal niet leuk zijn voor de kinderen...liefs soraya

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Wat verdrietig :((
    Maar hij heeft bij jullie wel een heerlijk leven gehad, dat is het aller belangrijkste ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Wat erg !!! Ben er even stil van. Is altijd pijnlijk als je uw (huis)dier moet afgeven. Maar zoals reeds hier boven gezegd, heb je hem een heel mooi leven gegeven en hard verwend.
    Geef jullie allemaal een dikke steunknuffel ... liefs Tinne

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Agosch wat naar om te horen/lezen!
    Heel veel sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  14. He bah wat zielig voor jullie. Het is altijd zo verdrietig om afscheid van een huisdier te moeten nemen. Gelukkig heeft hij het heel goed gehad bij jullie.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Wat een zielige gebeurtenis. En dat je je zo aan een dier gaat hechten merk je nu pas, toch?
    Groeten, Jannie

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Het blijft wel heel erg zielig, maar hij heeft vast een fijn konijnen leven bij jullie gehad. Wij moeten wellicht één van de poezen in laten slapen, heeft versleten achterpoten, je hecht je zo erg aan zo'n dier.

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Oh wat een gemis... Helaas gaat het niet snel over.
    Het is nu 3 weken geleden dat onze Beer stierf en we missen hem nog steeds verschrikkelijk.
    Sterkte.
    Liefs Nana

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Je hebt wel een heel liefs afscheidsblogje geschreven. Prachtige oogjes had-ie. Sneu.

    BeantwoordenVerwijderen
  19. So sweet! Love the pictures!
    Happy week.
    Helen xox

    BeantwoordenVerwijderen