Doily-flower tablecloth

Vorig jaar kreeg ik op mijn verjaardag het nieuwe garen van Scheepjes Maxi Bonbon. Ik had nog geen idee wat ik ermee wilde doen. In de loop van de jaren had ik al heel wat bolletjes garen verzameld van allerlei merken, die qua dikte ook goed met dit garen te combineren zijn. 

Voor de grote vakantie zag ik de Scheepjes Gardenflower CAL voorbij komen. Wauw, wat mooi! Zoiets wilde ik gaan maken. Deze CAL is alleen als pakket verkrijgbaar. 

Daarom ben ik op zoek gegaan naar een alternatief, want garen heb ik genoeg. ;-) Toen ik de doily van de Scheepjes-CAL van dichtbij bekeek, leek deze mij ook niet zo leuk om te haken. Veel te veel vasten (voor mij dan), hoewel ik het eindresultaat prachtig vind. 

Ik vond een mooie doily, maar die was niet geschikt omdat het aantal punten niet klopte. Toen ben ik zelf wat gaan proberen. Na een aantal keren uithalen en nog eens proberen is dit eruit gekomen.  Als ik tijd heb, zal ik het uitwerken en delen op mijn blog. Mijn dochter zag de doily's en riep: 'Oh leuk, ik wil ook wel zoiets voor op mijn Ikea-tafel'. Nou vooruit, ik denk dat ik garen genoeg heb voor twéé kleedjes. Het patroontje haakt lekker weg in elk geval. Eerst haak ik nog even door aan dit kleed, het wordt nog groter.:-) 

Het garen ging mee op vakantie naar Zweden, waar we genoten van een heerlijke vakantie in dit prachtige huis in de provincie Värmland. 

Echt een heerlijke plek, een aanrader als je van Zweden houdt. De eekhoorntjes renden om het huis. Er rende er zelfs een keer één op een meter afstand voor mij langs, toen ik lekker buiten op de veranda zat te haken. Ze bekeken ons net zo hard als wij hun. :-) 

Jongste dochter had haar loomspullen, die al 2 jaar onaangeroerd in de kast lagen meegenomen. 

En kijk eens, ze kan het nog!

We genoten van mooie wandelingen. Onze oudste dochter werkte voor een paar weken in Zweden. 's Middags was ze vaak een paar uur vrij en dan liet ze ons de mooiste plekjes zien. ! Na een jaar zweeds studeren spreekt en verstaat ze de taal goed. Handig zo'n gids!

Dochterlief viel op haar rug in het zachte mos. :-) Om eerlijk te zijn ging ik zelf ook een keer, toen we aan het bosbessen plukken waren, met emmer bosbessen en al. Gelukkig moesten de anderen zo hard lachen, dat ze niet op het idee kwamen om een foto te nemen. Wat ze achteraf erg jammer vonden. ;-) 

Toen we in een pittoresk plaatsje stopten om een kerk te bekijken, viel mijn oog op deze kleine huisjes. Hé wat ziet dat er leuk uit, wat zou dat zijn? 

Nou dat trof ik! Het waren stuk voor stuk kleine winkeltjes met zweedse handwerksters/hobbyisten die hun spullen te koop aanboden. Hier ben ik in het winkeltje van Agneta. Ze maakt de prachtigste werkstukken met een oude middeleeuwse handwerktechniek: nalbinding (met zo'n zweeds rondje op de a, maar die kan ik niet vinden). 

Ik heb een paar wantjes gekocht. Wie weet, ga ik het zelf nog eens proberen. Prachtig, die oude handwerktechnieken!

Ze verft haar eigen garens en gaat het bos in om de materialen te zoeken. Ze maakt er de mooiste kleuren mee, prachtig om te zien! Ik trof het dubbel, want het was de laatste dag dat de winkeltjes open waren. Mochten we volgend jaar weer naar Zweden gaan, dan ga ik er zeker weer kijken.

Hier zijn dochter M. en dochter W. bezig met het opzadelen van de paarden. Dochter M. werkte in een B&B, waar zij de paardrijritten deed met de gasten. In haar vrije uren, heeft ze met haar zusjes een rit gemaakt. Wat hebben ze genoten! 

We werden twee keer uitgenodigd voor een echte zweedse maaltijd in de B&B. Samen met de gasten genoten we van een maaltijd van Valukorv (een soort gelderse worst) met een heerlijke kaassaus uit de oven, met aardappels en mais, mmm heerlijk!

Onze vakantie zit er weer op en de scholen zijn alweer begonnen. Oudste zoon is nog thuis voor een paar weken, gezellig! Zijn studie in Duitsland begint pas in oktober. Ondertussen ben ik lekker bezig met het uitmesten van mijn hobby-kamer. Als het klaar is, zal ik jullie het resultaat laten zien!