Van een héél gezellig bezoekje en een haakwerkje

Vorige week was ik zomaar op bezoek bij Mees van Pippa's Hus. Alleen... wist ik dat niet! Mees had zich héél goed verstopt, lees maar bij Esther.

Ondertussen zaten Esther en ik heel gezellig aan de thee. Esther heeft een heuse Loppis op haar blog. Ik zag de mooie kandelaartjes en de lijstjes en was er gelijk verliefd op. 

Esther woont niet zo ver bij mij vandaan, maar 20 minuutjes met de auto. Een leuke gelegenheid om elkaar 'live' te ontmoeten. En zo stapte ik in de auto, nóg hoger in het hoge Noorden dan waar ik zelf woon. :-) Achteraf bleek ik regelmatig bijna langs Esther's huis gereden te zijn. De dochter van mijn vriendin woont er vlakbij. Zo grappig dat je dat niet weet. 

En dan is het toch even spannend: Heb ik het goede huisnummer wel opgeschreven? Maar toen ik Esther's vensterbank zag was het gelijk duidelijk. Al die leuke blauwe spulletjes: Overduidelijk Pippa's Hus! Ik drukte op de bel, Esther deed open en binnen 5 minuten voelde ik mij helemaal thuis en kletsten we honderduit! Zó jammer dat ik Pippa niet kon aaien, hij wilde het zó graag! En ik ook, jammer hoor zo'n allergie. 

Ondertussen keek ik mijn ógen uit: Wat een gezellig huis, boordevol met leuke inspirerende spulletjes. Op het allerlaatst ging ik nog even naar de wc. Nou, volgende keer begin ik daarmee. Zelfs daar raakte ik niet uitgekeken! ;-) Het was een bezoekje voor herhaling vatbaar!

En nu geniet ik van de mooie spulletjes die ik bij Esther in de Loppis gekocht heb. De lijsten Lente en Zomer staan gezellig op de plank. Nu nog bijpassend weer. ;-) 

Maar gezellig haakweer is het wel: Lekker in de stoel, met een haakwerkje erbij. Ik heb een 'oud' haakwerkje opgezocht, een volgend 'moet nodig af-project'. En dat is Willenein van Antoinette. Wat een mooi patroon! Ik kan mijn Willenein hopenlijk snel laten zien!

Birthday!

Afgelopen dinsdag vierden we de 13e verjaardag van onze jongste dochter. Ze had er al zó lang naar uitgekeken. Drie maanden geleden begon het al: 'Mam, hoeveel dagen duurt het nog?!'

Voor spelen met knuffels wordt ze te groot: De dames chillen met hun telefoons, doen Musically (filmpjes maken met muziek) en noem maar op. Ik hoef m'n vingers dus niet meer blauw te haken van te voren, maar een klein knuffeltje voor aan de tas vindt ze heel 'cute'. :-) Ik gebruikte het patroon van My Krissie Dolls. 

Gelukkig doet ze ook andere dingen, dan bezig zijn met haar telefoon. ;-) Ze vindt het leuk om te bakken. Bij de Ikea vonden we een mooie hartvorm. Ze wilde een taart maken met Skittles en M&M's, met Kitkat rondom. Het geheel staat bol van de kleurstoffen... Nou vooruit, voor een verjaardag mag dat een keer. :-) De cijfers vonden we bij de Xenos en de P-A-R-T-Y-letters liep ik bij de kringloopwinkel tegenaan. De theedoeken van Sissy Boy kreeg ik van mijn schoonzus. Zo maakten we samen een gezellige verjaardags-tafel.

Van haar beste vriendin kreeg ze een paar zelfgemaakte kadootjes. Het was heel spannend of ze erbij kon zijn. Verderop in de week krijgt ze weer chemo en ze kreeg een infectie. Maar ze hebben haar met man en macht uit het ziekenhuis weten te houden en ze was erbij. Dat gaf het feest een extra mooi tintje!

Op die leeftijd vinden ze kado-pakketjes helemaal geweldig, dus ik dook in de kast om te kijken wat ik nog heb. Ik kocht laatst een gezellig blikje bij de kringloop. De bodem zaten wat krasjes op, dus daar plakte ik een bijpassend velletje mooi papier in, met een laagje Modpodge eroverheen.

Ik maakte last-minute een zeepzakje (hier is de link naar het patroon) en verder kwamen er kadootjes uit mijn voorraadkast bij. Zo maken we ook vaak een kado-pakketje voor vriendinnen. Het hele jaar door verzamel ik daar gezellige spulletjes voor. De eendjes zijn lipglosjes.

's Middags kwamen er tien 'brugkipjes' over de vloer, wat een gekakel! :-) En 's avonds gingen we gezellig eten met 'ons eigen clubje'. Behalve oudste dochter, zij werkt nu in Zweden. Aan het eind van de dag ging alles in een grote tas mee naar boven en alle kadootjes werden uitgestald, bekeken én gefilmd! 

Alleen haar nieuwe konijn staat niet op de foto. Hoe we daar aan gekomen zijn, is een verhaal apart. Dat houden jullie nog tegoed. 

En de taart is hélemaal op gegaan! :-)