Blond-tashanger en een high tea

Hartelijk dank voor jullie vele, lieve reacties op mijn bericht over Pukkie. We missen hem. Gelukkig hebben we nog 3 konijnen, maar hij had zo z'n eigen plekje in ons konijnenvolkje. Ik heb dat nooit geweten voor we konijnen hadden, maar reken maar dat elk konijn z'n eigen karakter heeft. Hij houdt een warm plekje in onze herinnering!

Deze tashanger maakte ik al eens eerder. Nadine zag 'm op mijn blog en vroeg of ik er nog één kon maken. Ze heeft er lang op moeten wachten. Als ik veel aan mijn hoofd heb, komt fimo mij niet zo makkelijk uit handen. Haken of zomaar wat freubelen, lukt dan beter. Maar eindelijk is 'ie nu toch op de post, veel plezier ermee Nadine!

Mijn dochter vierde haar verjaardagsfeestje met haar vriendinnen. Ze was in oktober jarig. We begonnen met een high tea. Ik maakte zelf één en ander en was er een dag druk mee. Als ik veel tegelijk moet doen ben ik op z'n zachtst gezegd een beetje onhandig. Ik liet de mixer én een bord kapot vallen, maar het eindresultaat was een tafel vol lekkers. :-) 

Ik geef de linkjes van de recepten erbij: stroopwafelkaneelcake, muffins, havermoutkoekjes en 

klaasbrokken (een mengsel van gesmolten chocola, spekjes en pepernoten, héél lekker!). Verder maakte ik monchou-taart en maakte de bodem van bastogne-koeken in plaats van biscuit. Zo heb ik het ooit eens in een restaurant gekregen, erg lekker! 

De dames smulden ervan en wijzelf tot nog dágen erna ook! :-) 

Ik vroeg mijn dochter of ze nog wat met kralen wilde doen. Mwah, zei ze (zij weet het zo langzamerhand wel met die kralen ;-) ). Nou ja, ze zou wel vragen of ze het leuk vonden. Maar toen haar vriendinnen enthousiast reageerden, vond ze het zelf toch ook erg leuk. De foto moest ik even snel bij kunstlicht nemen, maar deze hangers hebben ze gemaakt. 

Toen iedereen weg was heeft ze wel drie keer verzucht: Mam, ik vond het zó'n leuk en gezellig feestje! :-) 

Jongste dochter, die het feest vanzelfsprekend ook mee wilde maken, trok haar eigen plan. Zíj maakte een 'bollen-ketting', mét bloemetje. :-)

Dag Pukkie!!

Gisteren moesten we helaas afscheid nemen van ons kleinste konijn, Puk. Zijn ondernemingsdrang werd hem fataal. Ruimte had hij genoeg, al onze konijnen hebben een ren waar ze overdag lekker kunnen rondspringen. Soms was het een tijdje rustig, maar onvermijdelijk zocht hij toch weer een manier om eruit te komen. Afgelopen zomer brak hij zijn poot, toen hij zich onder z'n ren door naar buiten wilde graven en daarbij klem kwam te zitten. Net terug van vakantie konden we direct door naar de dierenarts, die hem vocht en medicijnen toedoende. Zijn pootje genas. We dachten eerst dat hij verdere pogingen wel achterwege zou laten, maar nee dus.
De laatste weken sprong hij omhoog, haakte zich vast boven in z'n ren en bleef daar een tijdje hangen. Daarbij speelde hij het af en toe klaar om op deze manier uit z'n ren te komen. Het aanhangwagen-net (wat er uit voorzorg overheen ligt) knaagde hij door en het plankje wat daar (nog eens ten overvloede) op lag, duwde hij omhoog. Of hij werd moe en liet zich naar beneden zakken. Bij zijn laatste poging kwam hij op een ongelukkige manier klem te zitten. Toen we hem vonden was het al te laat. We zijn direct naar de dierenarts gegaan, die niets meer voor hem kon doen.

Dag Pukkie, dag lief eigenzinnig ondernemend konijntje, kleine avonturier die je was. 7 jaar geleden kwam je bij ons als een bibberend, angstig hoopje konijn. Als ik naar buiten loop, kijk ik altijd automatisch naar links en pluk in het voorbijgaan een paar blaadjes. Nu komt er nog maar één konijn aanrennen, het andere hok ziet er verlaten uit. De meiden zullen je ook zo missen. Erg aanhankelijk was je niet, maar af en toe ging je er lekker voor zitten om je te laten aaien, als je zin had. Je was een bijzonder karakter-diertje, een prachtig schepseltje!

De afgelopen weken...

Liepen onze jongste dochter en haar vriendin voor de laatste keer Sint Maarten en maakten in groep 8 hun állerlaatste lampion. Voor deze bijzondere gelegenheid maakte ik een leuk aandenken voor de twee 'harts-vriendinnen'.

Maakte mijn andere dochter een prachtige wolven-tekening:

Kreeg ik een Award van Anna, thank you Anna! Mag ik op mijn beurt deze Award doorgeven aan 15 blogsters en denk ik er nog over na hoe ik dat ga doen (hoe moet ik nou kiezen tussen al die blogs...). Ik kom er nog op terug!

Genoot ik van een geslaagde uitvoering met ons muziek-kwartet Divertimento:

(Ehhh voor de kritische kijker: Ik sta op sokken. Het was nl. zó kokend heet door de verwarming en de lampen dat ik in de pauze besloot mijn laarzen uit te trekken...)

Bezocht ik de Krea Doe en kocht er voor vijf euro de agenda van Eline Pellinkhof. (Ik moest 'm vervolgens snel van mijn verlanglijstje voor Sinterklaas afhalen, waar een prijs bij stond van 10 euro...). Liet ik de bolletjes garen voor wat het was (ik heb genoeg), maar had wel spijt dat ik vergeten was grote blokken fimo-klei - in kleuren die ik veel gebruik - te kopen. (Ik dacht slim te zijn en later nog een keer langs de kraam te gaan omdat ze zo zwáár waren).

Kocht ik er een speciale textiel-lijm, waarmee je (door simpelweg een lapje stof erachter te plakken) zelfs gaten in broeken kunt repareren, zonder de naaimachine. Ik ben benieuwd!

Kwam ik daarna hopeloos in de file op de A1 en genoot aansluitend van een heerlijk vriendinnen-weekend in Ootmarsum (daarover later nog meer):

Keek mijn jongste dochter naar de intocht van Sinterklaas, had ondertussen ons konijn Dorito lak aan alle discussies en klom als een rasechte zwarte piet het dak op!

Hoop ik de komende tijd jullie blogs weer regelmatiger te bezoeken. Dat schoot er echt een beetje bij in. 

En ga ik nu als een haas naar bed omdat mijn jongste dochter morgen met haar koor gaat zingen in een dienst in Finsterwolde. Dat betekent vroeg op pad, want het is drie kwartier rijden. Tot haar grote vreugde mag ze solo zingen, spannend!