Het is hier nog 'half' mei-vakantie. Onze brugklasser gaat inmiddels weer naar school, mijn jongste dochter heeft deze week nog vrij.
Vorige week waren we een paar dagen naar de caravan. Daar rommelden we lekker wat aan. Mijn jongste dochter en ik haakten wat:
Ik haakte nog een paar bungels. Fieny de bungelmuis uit mijn vorige blogje is verkocht op de Oranjemarkt, aan een vriendinnetje van mijn dochter. Ze bekeek Fieny, kwam nog eens kijken en besloot toen: Als ik verder niks leuks vind op de rommelmarkt ga ik 'm kopen. Een tijdje later kwam ze weer terug, nu om Fieny te kopen. Dat was nog eens een aankoop waar goed over nagedacht was! :-)
Verder verkocht ik heel veel oorbellen. Helaas ben ik vergeten een foto te maken van het rekje, er hangt nu niet zoveel meer op. Mijn dochter heeft al een mooi bedrag bij elkaar voor
Zip your Lip.
Dit is de vakantie-creatie van mijn jongste dochter: Poes, van dikke wol van de Zeeman.
Mijn andere dochter zat heerlijk te tekenen, het liefst tekent ze dieren.
Wafels bakken vindt ze ook heel leuk (ze zijn alweer op ;-) ).
Ik maakte een kadootje voor de vriendin van een neef die afgelopen zondag belijdenis van haar geloof deed. Ik vond het nog een hele uitdaging om iets leuks te maken, omdat ik niet zoveel spullen mee had. Het werd een gehaakt hartje, naar een patroon van
Karin aan de Haak. Ik kan niet zo makkelijk op internet komen op de camping, maar gelukkig zit het patroon inmiddels in mijn hoofd. Verder maakte ik een klein kaartje erbij met een bijbeltekst. De Crea-Podge lijm van de Action werkt trouwens prima! Ik gebruikte die bij het maken van papier-kraaltjes (ik had ook geen kraaltjes mee, behalve dan hele kleintjes die ik voor het hartje van het bloemetje gebruikte).
En dan een bijzondere vakantie-verrassing! Eerst kreeg ik de schrik van mijn leven. Ik zag in mijn ooghoek iets 'konijn-achtigs' op het veld lopen. Oh nee toch, was één van de konijnen ontsnapt?! (Zie die maar weer eens te pakken te krijgen...) Toen ik mij omdraaide, zag ik deze prachtige roodbruine haas, die nieuwsgierig naar onze konijnen keek.
Voorzichtig kwam hij wat dichterbij (was 't een hij en leek Saartje, ons Wener vrouwtje hem wel wat?!). Uiteindelijk nam hij van schrik de benen, vanwege het gestamp van Sammie, ons Wener-mannetje. We hebben letterlijk gezien wat het inhoudt 'er als een haas vandoor te gaan'. ;-) Prachtig om 'm zo van dichtbij (3m afstand van onze caravan) te kunnen bekijken! Mijn dochter zag het trouwens wel zitten: een nestje Ha-nijnen... ;-)