Sjaal uit Haken en Kleur

Hebben jullie dat ook (vast en zeker): Dat je nog zoveel op je lijstje hebt wat je nog wilt maken? Tijd om eens wat af te vinken!

En dat lukte deze week voor het filet gehaakt sjaaltje uit Haken en Kleur. Ik heb het sjaaltje al in zoveel versies voorbij zien komen, allemaal even leuk. En nu heb ik er eindelijk zelf ook één. :-)

De bolletjes garen lagen al heel lang klaar: Egyptisch katoen dat ik kocht bij Sparkelz Creatief. Margriet had toen nog een winkel in een verbouwde garage. Inmiddels hebben zij en haar schoonzus Greetje een prachtig pand in de Nieuwstraat in Zuidhorn. Twee weken geleden kocht ik er nog een bolletje garen bij voor de rand, een mooi en heerlijk zacht gemeleerd garen van Rico. 

Ik ga het vast veel dragen, leuk op een t-shirt of bij een van deze twee vestjes. Ik kocht ze 2 jaar geleden in de uitverkoop bij het Kruidvat. Helaas waren er hardnekkige vlekken in gekomen. Ook met vlekkenmiddel kreeg ik ze niet weg. 

Ik stond al bijna op het punt om ze weg te doen. Nog een keer googlen bracht uitkomst. Baking Soda kan helpen bij hardnekkige vlekken. En laat ik dat nou in huis hebben! Ik maakte een pasta, smeerde dat op de vlekken en liet het een nacht intrekken.

Beide vestjes zijn weer prachtig schoon, I'm happy! :-)) Dit 'wondermiddel' kun je kopen bij de Toko. De drogist heeft het ook wel (zuiveringszout) maar dan is het veel duurder. Het heeft veel toepassingsmogelijkheden, je kunt het bijvoorbeeld ook als rijsmiddel gebruiken bij het bakken.

De afgelopen week bestond uit ziekenhuisbezoekjes. Gisteren ging ik met dochterlief naar de huidarts in het Martiniziekenhuis Groningen. Het was een controlebezoekje en we waren snel klaar. We reden langs de Lidl en trakteerden ons thuis op een kop koffie met een lekker broodje. Een aanrader, het broodjesbuffet van de Lidl! :-)

Afgelopen woensdag was ik zelf een groot deel van de dag in het UMCG, voor een allergietest op de long-afdeling. Een tijdje geleden hoestte ik zomaar bloed op. Het gebeurde een paar keer achter elkaar en de laatste keer was het zoveel dat ik op de spoedeisende hulp terecht kwam. Best schrikken, maar gelukkig bleek uit onderzoeken dat er niets ernstigs aan de hand was. Ik had zelf al het idee dat het met mijn allergische klachten te maken zou hebben. Het bloed ophoesten begon na een grote, nogal stoffige opruimactie op zolder. Dat bleek ook zo: Ik reageerde behoorlijk heftig op de inhalatie-test, waarbij je irriterende stoffen in een steeds iets hogere dosering krijgt toegediend. 

Volgens de longarts heb ik overgevoelige en prikkelbare longen. Allergische astma noemde hij het. Weten we dat ook weer. ;-) Ik heb wat medicijnen mee, maar of ik die ga gebruiken, weet ik nog niet. Hormoonzalf voor mijn huid gebruik ik ook al jaren niet meer. Ik ga liever weer aan de slag met zaken als veel water drinken en goede voeding. Ook goede ademhaling schijnt er een positieve invloed op te hebben, het proberen waard lijkt mij.

Ach en als ik dan toch last van eczeem heb, doe ik toch gewoon een leuk sjaaltje om! ;-)

Warme grannydeken

Gisteravond legden we met 4 dames de laatste hand aan de rand om de 'warme granny-deken'. Vanavond is de deken bezorgd bij L. het zieke vriendinnetje van onze jongste dochter.

Hiervoor waren de drie granny's bestemd, die ik al eerder liet zien. Een prachtig project, waar 25 vrouwen aan meegewerkt hebben.

Dit is een foto van L. zelf, waar de kleuren veel beter op te zien zijn, een vrolijke sprankelende deken. Op de bovenste deken zie je goed dat er veel roze in de deken zit, een kleur waar L. van houdt. Maar alle kleuren zitten er wel in. 

Het gaat naar omstandigheden goed met L. Ze heeft een moeilijke periode achter de rug met een ingrijpende operatie. Binnenkort start de chemo weer. Zij kan de 'warme deken' goed gebruiken! 

Er zal vast een vervolg op komen. Het is zo mooi iemand die het nodig heeft een 'warme deken' te kunnen geven. De meeste haaksters hebben aangeven dit vaker te willen doen.

Omslagdoek

In het weekend legde ik de laatste hand aan een omslagdoek voor moederdag. Mijn moeder is al 81 jaar!

Ik zocht al een tijdje naar een geschikt patroon. Het garen had ik al in huis. Een tijd geleden 'erfde' ik een voorraad garen van mijn moeder waar zij toch niets meer mee zou doen. Er zaten prachtige bollen Mohair bij, waar ik 35 jaar geleden al een trui voor mijn moeder van had gebreid: Een ajourmotief met nld. 2.5. Pfff wat was ik destijds blij dat de trui eindelijk af was!  ;-) 

Ze heeft de trui veel gedragen en de kleur stond haar prachtig. Ik vond het leuk om nog eens iets voor haar te maken met dit garen. Een mooi patroon voor een omslagdoek vond ik in de Simply Haken 02 2016, het vorige nummer. De omslagdoek is niet te groot en dat is heel geschikt voor mijn moeder, ze is nog maar een klein vrouwtje. Ik heb bij het bovenste deel het aantal toeren nog wat ingekort, omdat mijn garen iets dikker is dan in het patroon.

Om het af te maken, haakte ik nog een randje vasten langs de bovenkant.
Mijn moeder is er blij mee. 'Alle dames op de vrouwenvereniging hebben zo'n doek', zei ze. :-) Ze draagt er een mooie speld bij die nog van haar eigen moeder is geweest.

Op tweede Pinksterdag gingen we naar mijn ouders, zo'n 2 uur rijden bij ons vandaan. Mijn vader heeft helaas zijn pols gebroken. Erg onhandig, nu ze bijna gaan verhuizen. En ook lastig dat we zo'n eind uit de buurt wonen, nu mijn ouders meer hulp nodig hebben. Mijn man en dochter doken samen de tuin in, om die wat te fatsoeneren. Dat was hoognodig. 

Mijn vader kijkt toe met de arm in de mitella. Hij vindt het jammer dat hij de tuin niet meer bij kan houden. Hopenlijk genieten ze binnenkort van een mooi balkon. 

Kijk eens wat een prachtig bloeiende hortensia!

De violen doen het ook goed. Deze mand krijgt vast een plekje op het balkon van hun nieuwe appartement.

Jongste dochter houdt niet van tuinieren. Zij raapte af en toe een takje van de grond na het hegknippen, en kon het niet laten om tussendoor lekker te dansen. Ieder zijn ding, zij bakte een heerlijke cake voor opa en oma. ;-) 

Hier showt ze de omslagdoek van oma. Het was al met al een gezellig en productief dagje uit! 

Volgende week hoop ik meer over de granny's te vertellen.

Bear grannysquare

Deze granny's haakte ik voor een speciaal doel. Wat dat is, vertel ik later nog meer over. Ik laat ze nu alvast even zien.

Deze vind ik zelf het leukst: een berengranny. Deze heb ik niet volgens een patroon gehaakt.

Het eerste deel van deze granny komt uit het boek Haken en Kleur. Uiteindelijk heb ik alleen het deel gevolgd van de roze-met-witte bloem. Vanaf het gele deel heb ik het aangepast. 

Het patroon van deze granny vind je hier. 

Engelandvaarders (2)

Hier lees je het 2e deel van onze Engeland-vakantie. Voor deel 1 scroll eerst even naar beneden.

Deze oldtimer stond op een oprit van een huisje in Wendlebury. Een auto met houten kozijnen (het mos groeide erop). 

In 'ons' dorp was er niet veel wandelgelegenheid. Eén pad liep naar de spoorlijn en was daar gestremd, zodat we weer terug moesten. Hier kijkt mijn man naar parachutespringers die net gedropt waren, zwarte stipjes tegen de witte wolken.

De paarden mochten ook op de foto, voor onze paardenliefhebsters. De witte ging ervoor staan, de bruine at onverstoorbaar verder. :-) 

Overal mooie kleine engelse huisjes.

Hier één van de vele mooie naambordjes, in dit geval overduidelijk van een dierenliefhebber. Veel huizen hier hebben een naam, die je kunt lezen op het bordje bij de weg.

We hadden er één dag voor uitgetrokken om Londen te bekijken. Op de heenweg in de trein zat ik naast een vriendelijke engelsman. Ik pakte mijn haakwerk, en toen ik drie steken gehaakt had, vroeg hij: 'Are you knitting?'. We kregen een leuk gesprek over zijn en ons gezin. Over zijn vrouw en dochters die van breien houden. Hij had voor zijn werk Nederland vaak bezocht en was enthousiast over 'Kroningen (Groningen), impossible for us to say...'. Een heel leuk begin van de dag. Op de foto hierboven zitten we op de eerste rang, bovenin een dubbeldekker.

Als je snel van a naar b wilt, kun je beter met de metro reizen. Dat hebben we ook gedaan, maar we vonden het veel te leuk om al dat gekrioel van bovenuit de dubbeldekker te bekijken! We begonnen bij de St. Pauls Cathedral. Dit is de toren, bekeken vanaf een brug over de Thames.

Hier staan we er bovenop: Schitterend, wat een uitzicht! En wat een mooie gebouwen: Van historisch tot hypermodern: The Tower, The Towerbridge, The Big Ben, maar ook The Scarf, een enorm smal en hoog gebouw, helemaal van glas. 

Dochters waren beide enthousiast over  'The Londen Eye'. We zijn er maar niet in geweest, er stond een mega-lange rij! 

Samen met onze dochters ging ik een middagje gezellig winkelen in Oxford. Kijk eens wat een vrolijke gehaakte portemonneetjes! Zoonlief, voor wie ik een paar jaar geleden voor de grap een Angry Bird haakte voor op het dashboard van zijn auto, riep: 'Die van mij was mooier mam!'

Ik kon nog een foto vinden: Oordelen jullie zelf maar, hij kijkt wel behoorlijk 'angry' uit z'n ogen in elk geval. ;-)

Nostalgie: 22 jaar geleden ging ik met een vriendin een weekend naar Londen. Ik was toen zwanger van onze vierde. Voor onze drie jongens nam ik een echte bobbypet mee. Wat hebben ze er veel mee gespeeld! Toen ik deze zag liggen in een speelgoedwinkel in Oxford, moest ik natuurlijk even een foto appen: Ze hebben ze nog!

Toen dochters hun winkels hadden bekeken, was mams aan de beurt: Cath Kidston, daar ging ik even lekker rondsnuffelen. Kijk eens wat een schatje! Ik heb toestemming gevraagd om 'm op de foto te mogen zetten. :-)

De meeste spulletjes zijn behoorlijk prijzig. Maar ze hadden ook stofjes en ik nam een halve meter mee, om er een kussen van te naaien. Leuk als herinnering aan ons Londen-uitstapje.

De zakdoekjes met schattige kleine motiefjes zijn natuurlijk veel te mooi om er je neus in te snuiten! :-) Ik ga de motiefjes gebruiken om er bijvoorbeeld hangertjes van klei mee te maken. De potloden met stipjes kon ik niet laten liggen!

Ik nam een paar heerlijke bladen mee voor de terugreis. De Mollie Makes is zo leuk, die popjes ga ik zeker een keer maken. Er zit een pakketje erbij met alle materialen voor een gehaakt speldenkussen. Het is natuurlijk wel de Engelse uitgave.

Jongste dochter wilde graag een Londen-hangertje voor aan de toilet-tas. 

Na ons rondje winkelen troffen we de rest van de familie weer in de Turf-Taverne. Het is een pub waar je heel gezellig kunt zitten en ook heerlijk kunt eten. Dit is het toegangsstraatje naar de Turf Taverne.

Zo grappig dit fietsje, met drie lekke banden en een voorjaarsbakje achterin. :-) 

Het toetje: Cappuccino met limoencake, mmm!

Aan alles komt een eind, maar wat hebben we ervan genoten! Het was ook erg leuk om te zien waar onze zoon studeert. Hij blijft er tot eind juni. Voor ons was het een vakantie die voor herhaling vatbaar is, we willen als we de gelegenheid krijgen graag nog eens naar Engeland.

Engelandvaarders (1)

Vorige week was het eindelijk zo ver. We vertrokken voor een week naar Engeland, om onze zoon te bezoeken die in Oxford studeert. Had ik mij voorbereid op grauw, regenachtig 'typisch engels' weer (van horen zeggen dan): De hele week scheen de zon, vergezeld van prachtige witte wolken. Via Facebook zag ik berichten voorbij komen als: 'Ik heb zin in voorjaar, het lijkt wel herfst!!' of: 'Blijf maar veilig binnen, het is glad buiten!!' 

'Oef'', dacht ik: 'Hebben wij misschien de zon per ongeluk meegesmokkeld?!'

Wij hebben maar dubbel genoten van het heerlijke weer. Voor de zekerheid hebben we de zon mee terug genomen. :-) Hier zijn wat foto's van ons weekje Engeland. Ik heb ze verdeeld over 2 blogjes.

Hier komt Engeland in zicht. Wat mooi, de krijtrotsen van Dover. We zijn bij Duinkerken op de boot gegaan, na een autorit van zo'n vijf uur vanuit het Hoge Noorden.

Think left, stay left!! Mijn man zag er tegenop om links te moeten rijden, vooral bij de vele rotondes die je er tegenkomt. Ik kan het woord round-about inmiddels wel dromen. ;-) Maar het ging prima.

Na totaal 10 uur reizen kwamen we aan bij onze plaats van bestemming: Wendlebury. Een klein plaatsje in de buurt van Oxford.

Manor Barn Cottage: Our cosy little home for one week! Omdat er twee lelijke vuilnisbakken naast stonden, heb ik alleen de voorkant op de foto gezet. 

Elke ochtend zetten we met de hand een heerlijk vers bakkie koffie. De keuken was van alle gemakken voorzien, er waren zelfs een was- en een afwasmachine! Daarom namen we het ontbreken van een koffiezetapparaat graag voor lief. En je merkt weer eens hoe makkelijk je eigenlijk zonder kunt. De afwasmachine was wel fijn hoor, maar thuis doen we het weer lekker zonder. :-) 

Toen we vertrokken uit Nederland dacht ik: 'Eigenlijk jammer, nu missen we een stukje van het voorjaar'. Gelukkig is het in Engeland minstens zo mooi. Hier vanuit het keukenraam een blik op de prachtige tuin.

Onze dochters kwamen mij speciaal ophalen: 'Mam, er staat hier tegenover zo'n busje die jij zo leuk vindt!'. 

We hebben wat afgelopen, deze week. Hier verkennen we de stad Oxford, samen met onze zoon en schoondochter. 

Een explosie van voorjaarsbloesem in het prachtige park, grenzend aan het College waar onze zoon woont. In Oxford heb je héél veel Colleges, gevestigd in prachtige historische gebouwen. 

Zoekplaatje: Overstekende Squarrel in het centrum van Oxford. 

Christ Church, wat een indrukwekkend gebouw. We zijn  er ook in geweest.

Dit raam is gemaakt door een Nederlandse kunstenaar: Abraham van Diepenbeeck. Ik vond de kleuren zo mooi.

Ik kijk altijd graag naar de kaarsjes in een katholieke kerk: Wie heeft er één aangestoken en waarom? Laatst bekeken we een kerk, samen met onze 2 jongste dochters. Toen we thuiskwamen kregen we het even over de kaarsjes. 'Ja', riep jongste dochter: 'Ik heb er héél veel aangestoken.' 'Maar je had toch geen geld?!', reageerde ik. Kaarsjes 50 cent, stond erbij. 'Je hoeft toch alleen te betalen als je er één mee naar huis wilt nemen?' zei ze verbaasd. Oeps... ;-)

Hier zit dochterlief even te genieten van al het moois om zich heen. Ze werd al snel aangesproken door een bewaker: Het was niet bedoeld als zitplek. 

Wat een plaatje, een klein stukje van de prachtige tuinen om het complex. De eenden bij het vijvertje hebben geen last van bewakers, zij mogen neerstrijken waar ze willen. ;-) 

Lopen, lopen, lopen! Wat waren we blij met het mooie weer! We hebben die dag één klein regenbuitje gehad en af en toe verdween de zon achter de prachtige witte wolken. Voor het vervolg, zie mijn volgende blogje.