Horsy

Een tijdje geleden spotten mijn dochter en ik dit lieve paardje. Of ik die ook eens kon maken, vroeg ze. Het boekje met het patroon: 10 Wensdieren haken van Anja Toonen, kocht ik al maanden terug op de Krea Doe. Daarna bleef het erbij, maar ineens dacht ze er weer aan. 

En of het álsjeblieft dan eens een 'slappe' knuffel mocht zijn. 'Een slappe knuffel?!' 'Ja, zo een als we gezien hebben'. Aahh, nu weet ik wat ze bedoelt: Een heel los gehaakte knuffel. Veel te los vond ik, want de vulling kon je erdoor heen zien, en het lijfje was niet zo stevig opgevuld. En zo'n knuffel moest het dus worden!

Tja dat was nog een lastige opdracht, want alles wat mama haakt is stevig en goed strak opgevuld. 'Ja mam', voegde ze er nog aan toe, 'want laatst ging ik per ongeluk op Berenda liggen en toen had ik bijna een hersenschudding'. Ai, die kan ik in mijn zak steken. Ik ging aan de slag met de slappe knuffel en dit is 'm geworden: Horsy, een lief zacht paardje. Ik twijfelde voortdurend of 'ie toch niet té strak gehaakt was, en toch niet té stevig opgevuld. Maar Dochterlief is tevreden: Het hoofd wiebelt en ze kan 'm lekker platknuffelen. En de vulling schijnt er toch niet doorheen gelukkig. ;-)

Het kan dus: Een slappe knuffel haken die er toch netjes uitziet. Weer wat geleerd... :-)

Ik vond het patroon trouwens niet zo prettig haken. De schrijfster heeft haar heel eigen stijl van patronen uitwerken en die wijkt af van de bekende en logische amigurumi-manier. Maar dat is misschien persoonlijk, het boekje ziet er verder erg leuk en verzorgd uit.

Beertje Brom

Of ik wel eens stil zit, wordt mij regelmatig gevraagd. :-) Ja zeker, tijdens de autoritten die we regelmatig maken. We wonen nl. als enige van onze familie in het Hoge Noorden. Mijn huisgenoten weten inmiddels niet beter: Mama sleept altijd tassen vol haakwerk mee. Tijdens onze rit naar Zweden afgelopen zomer had het niet veel gescheeld of ik had mijn benen uit het raam moeten hangen. ;-) 

Meestal neem ik 'makkelijk' haakwerk mee, dan kan ik ondertussen om mij heen kijken. Maar vervolgens thuis afmaken, dat blijft er vaak bij. En zo kan het gebeuren dat er hier in huis nogal wat plastic tassen staan met in de auto begonnen 'makkelijke knuffels'.  Heel wat beren, knuffeldoekjes enz. slijten zo hun nog niet eens begonnen levens in een plastic gevangenis. Beer Brom was ook zo'n project. Bijna klaar, op de armen, snuit en oren na. Mijn dochter kreeg medelijden en vond dat Beer Brom maar eens afgemaakt moest worden. Alvast voor als ze weer genoeg stickers verdiend heeft met haar rekenbijlessen. ;-) Een uurtje stevig doorwerken en Brom was klaar!

Na de eerste foto buiten hield Brom het voor gezien en klom zo snel hij kon in de boom: 'Kijk eens wat ik kan!' 'Brom, kom direct naar beneden, wil je bij de Berendokter terecht komen?!' Zelfs lokken met honing hielp niet. Máár, we hadden nog een troef achter de hand. Toen hij een lief stemmetje van beneden hoorde, wist hij niet hoe snel hij zich weer uit de boom moest laten zakken. Berenda had direct zijn hart gestolen! 

Helaas voor Brom en Berenda moet de vriendschap nog even op een laag pitje blijven staan. Brom moet een paar weekjes in de kast bivakkeren, tot mijn dochter genoeg stickers bij elkaar gespaard heeft. En dat vond Brom maar helemaal niets. Hij nam de benen naar de hoogste boom die hij kon vinden in de tuin. Mijn toezegging dat hij op mijn hobby-kamer mag zitten hield hem net op tijd tegen. En Berenda's stemmetje natuurlijk: 'Brom, niet doen!' 

En daar zit meneer dan. Het klimmen kon hij niet laten: hij klauterde bovenop een bak lekker zachte bolletjes wol, waar wie weet ooit nog eens een broertje of zusje voor hem uit gehaakt zal worden!

En Berenda?! Die wacht geduldig en zegt af en toe 'dag' om het hoekje van de deur! Ze is héél blij met het hart dat Tinie van het blog Creatinie alweer een tijdje geleden toestuurde. Als verrassing voor alle deelnemers aan haar give away! Dank je wel Tinie, je ziet dat het hart een warm plekje heeft gekregen. Heeft Berenda wat te knuffelen, tot ze Brom in haar armen kan sluiten! :-) 

Bram is net als Berenda gehaakt naar het patroon van My Krissie Dolls. Voor de sjaal haakte ik vasten met in het midden een rand ster-steek.

Madame Chihuahua en Sleeping Little Bunny

Madama Chihuahua (een patroon van MyKrissieDolls) haakte ik op verzoek van Ria van Atelier 6a. Zij en Sleeping Bunny verhuizen binnenkort naar de winkel in Leek.

Beide knuffels zijn gehaakt van Stylecraftgaren: Voor Chihuahua gebruikte ik het bekende garen dat ook veel voor CAL-dekens gebruikt wordt. Het lichtblauwe garen van Sleeping Bunny is Wondersoft: Zo voelt het ook, het is heerlijk zacht. In het garen zit een klein stippeltje, wat ik terug heb laten komen in de randjes. Het patroon is afgeleid van de knuffeldoekjes. 

Tussendoor haakte ik een kadootje voor een jarige vriendin, en verpakte het als gezellig voorjaars-setje. Verrast pakte ze het kadootje uit en vertelde dat haar dochter ook zo weg is van de gehaakte spulletjes. Mijn dochter gaf haar twee weken daarvoor een potje met omhaakt deksel. 's Avonds liep ze de trap op met haar 'schat' en verzuchtte: Dit is mijn móóiste kado... Daar doe je het toch voor?! :-) 

Mijn jongste dochter gaat van het ene naar het andere feestje. Ze gaan niet alleen naar elkaars vriendinnen-feestjes, maar mogen ook op de dag zelf komen. Mam, maak jij nog een kadootje? Nou vooruit, nog een potje met inhoud dan maar. :-) Het schaapje is van de Xenos.

Dochter en ik waren vandaag gezellig samen 'aan de haak'. De vakantie is weer voorbij, maar ze heeft nog wat last van haar keel. Ze besloot vanmorgen dat ze een Forever Friends Beertje wil maken. Het was alweer even geleden dat ze voor het laatst haakte. Het viel mij mee, ze had de slag snel weer te pakken. Handig, kan ze straks zelf haar kadootjes haken. ;-)

Ik maak eerst wat projectjes af (fimo o.a.) en dan mag ik aan de slag met het boekje Haakgeluk van Claire. :-) 

Jongste dochter is door de zang- en dans-audities heen van Dimensions en mag mee! De Continentals klinkt wellicht bekender, maar deze organisatie ging het afgelopen jaar helaas failliet. Dimensions is een nieuw initiatief  van oud-Continental-medewerkers. In de zomer gaat ze een week op kamp, waar het programma ingestudeerd wordt. En daarna gaan ze het jaar door 'op tournee', ze geven elke maand een concert. Dat allemaal Deo Volente natuurlijk! We zijn blij met haar!