Van snééuwklokjes, lente én leuke post

Toen ik vanmorgen uit het raam keek, schoot ik in de lach. Kijk nou toch!

De sneeuwklokjes doen hun naam eer aan...

Wíj kunnen inmiddels haast niet meer geloven dat de lente nog komt. Zíj weten het wel. Ons konijnenvolkje is in rep en roer.

Tot voor kort scharrelden deze twee rustig samen in hun ren, Sam en Saar.

Maar nu heeft Saar de kriebels, want kijk eens:

Zij heeft hém ontdekt. Hij zit zo'n 20 meter verderop, aan de andere kant van de tuin. Hij is stoer, zwart en glanzend. Héél wat anders dan het je-weet-wel-mannetje waar ze het tot nu toe mee moest doen. Oh, ze heeft haar best gedaan hoor, joeg Sam op, trok hem de plukken uit zijn vacht. Maar voor Sam hoeft het allemaal niet meer.

Nee dan deze! Hij rent en springt en stampt, verspreidt zijn geur overal waar hij maar kan. Saar ziet hem wel zitten! Dus waagde ze de sprong afgelopen week meerdere malen, want springen kan ze! Ze sprong zonder problemen over een hekje van ruim een meter hoog. Gelukkig ontdekte ze nog niet dat het hekje waar híj achter zit een stuk lager is dan het hare...

Helaas, nu kan het niet meer. Na eerst wat provisorisch geklungel (Saar liet zich door niets weerhouden), nam het baasje na de zesde ontsnapping eindelijk afdoende maatregelen.

En Saar wacht, tot ze misschien weer een kansje krijgt. 

En Sam? Die wacht ook, heel geduldig schurkt hij zich in de zon en knijpt zijn ogen dicht. Want ze kan toch niet bij hem weg en hij weet dat de lentekriebels wel weer een keer overgaan. Voor hem zijn die kriebels voorgoed voorbij..

Toen het gisteren nog niet gesneeuwd had, lagen deze dames lekker buiten te wachten op de zon. En zowaar, toen ik de foto nam, kwam er even een glimpje te voorschijn! Het gehaakte envelopje kreeg ik als 'troostprijs' van Tineke, bij haar sprei-give away. Dank je wel Tineke, wat een werk om iedereen iets toe te sturen!

Van Janny kreeg ik een schattig uiltje van strijkkralen, omdat ik één van de eersten was die een reactie plaatste. Dank je wel Janny, het uiltje hangt in mijn hobby-hoek, maar mocht voor de foto even 'de boom in'. Volgens mij heeft 'ie het daar prima naar zijn zin.

Bij Lique won ik in januari deze mooie buttons. Eén is een magneet, de ander een broche. Er hoort nog een spiegeltje bij. Die heeft mijn jongste dochter in gebruik en die ligt 'ergens' zei ze gisteren. Dank je wel, Lique!

Van Ellen kreeg ik deze schattige spulletjes, mooi verpakt. Zij had een leuk foto-raadseltje op haar blog en ik was één van degenen die het goed geraden had. :-) Ellen heeft de spulletjes persoonlijk uitgezwaaid, zoals je ziet. ;-) Dank je wel Ellen!

En toen kwam deze week een mooi versierde oranje envelop in de bus. Ik had wéér een give away gewonnen, bij Brigitte. Ja ja, ik ben een geluksvogel! Kijk eens wat er in de envelop zat?!

Een prachtige sjaal, met een wel heel schattig kaartje erbij!

Ik vond het zo grappig. Want toen ik gisteren op Brigitte's blog keek, zag ik haar blogje over dat ze zo geniet van het kijken naar haar stofjes. Dat heb ik nou ook. Want kijk wat een mooi plaatje de sjaal oplevert, samen met een armband die toevallig op m'n hobby-tafel lag:

Daar zit ik nou al de hele week van te genieten! Dank je wel Brigitte!

Fimo, fimo en oh ja, ook nog een gehaakt hartje

Dat was mij het weekje wel. Eerst had ik woensdagavond de kralen-workshop. Een workshop voor 20 vrouwen vergt de nodige voorbereiding. Ik heb het aantal kralen en bedels dat ik gemaakt heb niet geteld, maar het zijn er veel!
Het budget voor de workshop was niet heel ruim en om toch iets leuks te kunnen maken is het een voordeel dat ik zelf kralen kan maken. De basis is low-budget en de mooie kralen maak ik zelf. Nou is fimo-klei ook niet goedkoop, maar ik ben een ouwe sjaggeraar (vuilnisbakken-ras noemt mijn man dat): Kilo's klei heb ik al via Marktplaats gekocht. Ook oude (harde, kruimelige) klei weet ik weer bruikbaar te maken, al vergt dat wel wat geduld. Maar kneden werkt voor mij heel ontspannend, dus geen probleem!

Ik had een aantal voorbeelden gemaakt:

Ik vertelde in mijn vorige blog-post al dat het thema was: Vooral de liefde. Gods liefde voor ons en daaruit voortkomend onze liefde voor elkaar. Ik heb dat als volgt vertaald: God schiep de aarde en alles wat daarop leeft uit liefde voor de mens. Helaas is het door de zonde niet meer zoals het bedoeld is, maar we genieten nog steeds van de bloemen, de kleuren, de zee (bovenste armband), ook zo'n machtig scheppings-wonder.

De dames gingen ermee aan de slag en kijk eens, wat een mooie armbanden, iedereen koos kralen uit naar haar eigen smaak. Helaas kreeg ik het door het kunstlicht niet zo mooi op de foto. Het moest ook allemaal snel, pfff 20 armbanden knopen, bedels eraan...

Er waren heel wat workshops, en de avond was een succes! Als afsluiting van het project was er een markt in de kerk, afgelopen vrijdag. Ik dacht die ook wel even 'mee te kunnen pakken', dus maakte wat extra armbanden, oorbellen enz. Gelukkig had ik ook nog wat 'oude'  voorraad...

Ik maakte ook 'een stapel'  kinderarmbanden:

En daar zit ik dan (kijk niet te scherp a.u.b. ik was best moe...): 

Ik heb best veel verkocht. Ik vraag er ook niet te veel voor. De helft gaat in mijn 'materiaal-potje', de andere helft gaat naar een goed doel. Gisteren kwam er een meisje met haar moeder bij mijn tafel. Ze keek en keek, en liep eerst door. Later kwam ze weer en kocht een armband. Haar moeder vertelde dat ze de hele tijd gezegd had: Zal ik 'm kopen mama, ik vind 'm zo mooi! En ja, ze had haar zakcentjes er voor over! 

Om half acht was de markt voorbij en was het inpakken en wegwezen! Om acht uur moest ik nl. een dorp verderop zijn voor een fluit-repetitie. 6 april doe ik mee met 'mijn' kwartet Divertimento aan een benefiet-concert, voor de St. Palm. (biedt hulp in India).

Niet echt handig gepland, zoveel activiteiten in een week. En dan vind je jezelf op zaterdag terug in je hobby-hoek: 

Oeps.... daar valt nog wel het een en ander te doen... :-P

En voor het geval jullie denken dat ik alleen met fimo-klei bezig geweest ben: 

Ik haakte ook nog even snel een hartje voor een schoonzus! :-)

Afgelopen week...

stuurde ik 2 fimo-pakketjes op naar Angeline en Janny, die inmiddels aangekomen zijn:

... waren mijn man en ik samen een paar daagjes naar een hotel in Zeegse (Drenthe) en genoten daar (ik durf het bijna niet te zeggen...) van het staartje van de winter! Kijk eens wat een uitzicht:

...haakte ik daar héél veel granny's, nog af te maken als baby-knuffeldoekjes:

...ging ik toen ik terug was als een haas aan de slag met de fimo-kralen voor het project. Dit is een nieuwe techniek: Mokumé Gané, laagjes transparante klei met zilver-bladfolie ertussen. Na de kralen-workshop a.s. woensdag laat ik er nog meer van zien:

...zag ik tijdens de tussenschoolse opvang het knuffeltje nog eens terug, dat ik vorig jaar maakte voor het klasgenootje van mijn jongste dochter (zij wordt behandeld tegen leukemie). Een Koosje, compleet met ketting met fimo-bedel, zónder snoetje zodat zij zelf kan bepalen of ze vrolijk of juist verdrietig is:

...had ik geen problemen met het nog voortdurende winterweer, maar zou het voor mij toch ook wel prettig zijn als het voorjaar wordt: Ik heb in beide duimen een flinke kloof: Gevolg van het droge weer in combinatie met mijn gevoelige huid en het fanatieke kneden van de fimo-klei. Tot overmaat van ramp beet één van onze konijnen in mijn duim: AU! Ik aaide haar echtgenoot te lang naar haar zin, het was háár beurt!

Dat wordt dus even 'doorbijten' tot woensdag, al modderend met pleisters en handschoentjes. :-( Ik ben nog druk bezig met de kralen. 

Klaar voor de start... af!!

De komende weken stort ik mij op een nieuw project, of eigenlijk zijn het er twee. Deze weken hebben we in onze gemeente een project over 'Vooral de liefde', waarbij we met elkaar stilstaan bij Gods liefde voor ons en daaruit voortkomend onze liefde voor  elkaar. Er zijn allerlei activiteiten, waaronder een vrouwen-avond. Ik mag daar een sieraden-workshop geven.
Verder ben ik gevraagd door de moeder van een vriendinnetje van mijn dochter of ik wil helpen bij een project in hun gemeente. Zij gaan armbandjes uitdelen aan prostituees, om ze op deze manier in aanraking te brengen met Gods liefde.

Ik heb al heel wat kralen gemaakt van fimo-klei, maar de afgelopen maanden ben ik er weinig mee bezig geweest. Om weer even het materiaal in handen te hebben, heb ik eerst weer even wat 'gefreubeld' met fimo, om daarna voor de projecten bezig te gaan.
Wat ik nu gemaakt heb, kan ik nog niet laten zien. Daar heb ik twee envelopjes mee gevuld en die zijn onderweg naar Janny van het blog Creatief met mij en naar Angeline van het blog Mijn eigen plekkie. :-)
Ik kan wel wat 'old stuff' laten zien:

Ik ben begonnen met canes, die ik al eerder gemaakt heb. Canes zijn kleine staafjes van klei, met een motief erin. Van die staafjes snij je héél dunne plakjes af (met een speciaal cane-mes) en die plak ik op basiskralen. Je kunt dan bijvoorbeeld zulke kralen maken:

Inmiddels heb ik al een doos vol:

Ik maak ook bedels of knoopjes van fimo, bijvoorbeeld door de klei met stempeltjes te bewerken, af te bakken en daarna nog te bewerken met acrylverf.

Knoopjes heb ik nog niet voor kleding gebruikt, ik weet niet of ze daar sterk genoeg voor zijn. Je schijnt ze wel op de hand te kunnen wassen op 30 graden. Ik heb daar dus geen ervaring mee, maar heb ze wel gebruikt voor het 'pimpen' van bijvoorbeeld een stoffen of gehaakt hartje, bloemetje enz.

Van twee bedeltjes (door de selectie-commissie afgekeurd om op te sturen, vanwege een sneetje in één van beide), maakte ik oorbellen. Daar heeft mijn jongste dochter zich over ontfermd, want 'Mam, die zijn zó snoepig!!'. ;-)

Heel erg bedankt voor jullie overweldigende reacties op mijn vorige blogjes, zoals de Uilen-bruiloft (de rust is weergekeerd in knuffel-land!) en op het blogje over de pop. Ik geniet erg van jullie reacties!

Pop maakt het goed, lees maar! :-)

Lieve tante. U moet de groeten hebben van die lieve pop. Ze is echt heel erg lief en goed opgevoed. Ze blijft keurig zitten als ik haar neerzet op mijn stoeltje en ze eet ook braaf alles op wat ik voor haar kook. Ze plast alleen wel erg veel...ik moet wel 20x per dag haar luier verschonen. Maar dankzij de goede sluiting is dat geen probleem, ik doe het als goede poppenmoeder graag. We hebben een bedje voor haar gemaakt en nu ligt ze er heerlijk in te slapen. Hopelijk vindt Timo haar niet, want die is geloof ik een beetje verliefd op haar...maar maakt u zich geen zorgen hoor. Ik pak haar gewoon weer af als hij met haar wil spelen. Ik vertel snel meer over alle avonturen die we gaan beleven.

Veel liefs van Joëlle & pop

Hier ben ik dan: een écht dametje!

Vinden jullie niet? 

Dit:

is mijn haar geworden! Angeline, jij had het als eerste gelijk goed geraden. Als je je adres mailt, krijg je een aardigheidje! :-)

Ik ben een echte 'Tante Hilde-pop', kijk hier maar eens! De mevrouw die mij gemaakt heeft, houdt van haken, dus ik kreeg een gehaakt granny-truitje.

Maar weet je wat? Ik ga vandaag op reis. Dames houden van reizen, dus ik ook. Maar mijn nieuwe mama is nog maar twee jaar, hoe verzinnen ze het! Zal ze wel voorzichtig met mij zijn?! In het boek van Tante Hilde staat dat poppen soms kapot geknuffeld worden, nee toch?! En weet je wat ik nou het allerergste vind:

Ik heb een luier om, ík een echte dame!! Want mijn nieuwe mama en haar kleine broertje hebben ook een luier om. Maar ik zou zo graag een nette onderbroek willen!

Als troost krijg ik nog een bloem in mijn haar. Weet je wat?! Als het mij niet zint, stap ik gewoon in de trein en reis terug naar het Hoge Noorden! Of ik ga lekker naar het strand, daar woon ik straks vlakbij:

Mocht je ergens in de buurt van Scheveningen een klein dametje ziet dwalen, dan ben ik dat misschien wel!

Nog even een foto met één van mijn zusjes uit het boek. En daar gaan we dan, voor een flinke rit in de auto.

Zo'n auto-rit is best leuk, kijk eens wat een mooi plekje ik hier heb!

Tijdens de autorit is er nog snel een mini-granny-tasje voor mij gehaakt. Daar ben ik héél blij mee!

En hier ben ik dan al bij mijn nieuwe mama. Daar heb je 't al, mijn luier moet af. IK PLAS NIET IN MIJN BROEK!!

En ik drink ook al thee uit een kopje, met mijn pink in de lucht!

Nou dag hoor, hopenlijk nog eens tot ziens!!

Wat zou dit worden?!

Enig idee wat dit gaat worden?! Ach, zo moeilijk is 't ook weer niet, jullie kunnen het vast raden! :-)
Het project is bijna klaar, dus ik hoop er snel meer van te laten zien.

En dan zit je zomaar op de thee bij Lize van het blog Bonjoli! Toen ik in een reactie op haar blog vertelde dat ik naar de hobby-beurs in Assen zou gaan, nodigde zij mij spontaan uit om gezellig even langs te komen. En gezellig was het! Terwijl Lize's jongste dochtertje om ons heen scharrelde, wisselden wij van alles uit. Hoe klein blijkt de wereld dan weer te zijn: Toen ik 23 jaar geleden als groentje samen met mijn man en onze oudste uit het Westen in het Noorden kwam wonen, kregen wij zulke aardige buren. Die buurvrouw heeft mij helemaal wegwijs gemaakt op creatief winkel- en marktgebied en leerde mij de beste naaitips. Dat blijken Lize's oom en tante te zijn. En de opa en oma van haar man woonden tegenover ons...
Dank je wel Lize en je weet: als je hier in de buurt bent, van harte welkom!

En daarna de beurs: Ik zit nog vol met indrukken en heb nieuwe wolletjes, een paar boekjes en wat verf mee genomen voor een fimo-project. Dat fimo-project hoop ik binnenkort meer van te laten zien!

Verder wil ik nog wat laten zien van 2 give away's die ik heb gewonnen, één bij Lique (al een paar weken geleden) van het blog Lique en één bij Janny van het blog Creatief met mij. Eerst even tijd vinden om foto's te maken.