Eindelijk kan ik weer eens wat laten zien. Van de doily op de foto haakte ik er 8, allemaal verschillend, maar wel met dezelfde kleuren. Het patroon komt uit het boek Haakgeluk van Claire Boeter.
De afgelopen weken stonden in het teken van verjaardagsfeesten en bijzondere gebeurtenissen. Bloggen lukte niet, omdat de aan/uit-knop van de computer het begeven heeft. Inmiddels heeft mijn man een oude laptop geïnstalleerd en kan ik mijn foto's weer bewerken. In de herfstvakantie wordt de computer weer gerepareerd.
Eén van die bijzondere gebeurtenissen was mijn 50e verjaardag. Mijn man en kinderen leek het wel wat om een compleet verzorgd feest te geven. Dat zag deze eigenwijze Sara niet zo zitten. 1966 is blijkbaar een goed 'bouwjaar', en ik had al verschillende 50-feestjes meegemaakt, voor ikzelf aan de beurt kwam. Zodoende kon ik goed bedenken wat ik nu eigenlijk leuk vind: Low budget, op een mooie locatie met een gezellige sfeer en het liefst zelf klaargemaakt. Zo gezegd, zo gedaan: Weken van te voren was ik bezig met het uitzoeken van de recepten, voor de high tea die ik zou gaan geven.
Inmiddels kan ik zeggen dat het niet moeilijk is om bijvoorbeeld lekkere scones te bakken. Als je maar een goed recept hebt en de aanwijzingen stap voor stap opvolgt. Ik was wat huiverig door wat ik las over mislukte taaie, droge exemplaren. Gelukkig kwam het helemaal goed en waren ze heerlijk, met clotted cream en aardbeienjam. Ik gebruikte dit recept.
Ook bakte ik pompoencakejes, die goed in de smaak vielen. Mijn zoon werkt op een biologische boerderij en neemt regelmatig een exemplaar mee naar huis. Lekker voor soep, ovenschotel en cakejes dus!
Een tijdje geleden kreeg ik van iemand een doos met een heleboel glaasjes. Die kon ik mooi gebruiken als tafelversiering, samen met de doily's. Ik bewerkte ze met gesso en mijn jongste dochter knipte de cupcakejes uit servet en plakte ze erop.
Eindelijk was het dan zover! Op mijn verjaardag op 17 september werd alles ingeladen en we vertrokken 's morgens naar de molen van Enumatil.
Dochters hielpen mee met het klaarmaken van de laatste hapjes. Alles werd uitgestald op de etageres die ik zelf maakte van servies van de kringloop. Hier en daar zit er zelfs een kopje van het trouwservies tussen. :-)
Gelukkig kreeg ik niet zo'n gekke mega-opblaaspop ofzo. Mijn man versierde een bord. ;-)
Het was een heerlijke dag. De molenaar liet de molen speciaal voor ons draaien en vertelde er één en ander bij over de historie. De jeugd en de kleintjes vermaakten zich prima, in en rond de molen. En iedereen heeft gesmuld van de high-tea. Toen de visite weg was, hebben we met elkaar alles opgeruimd en hebben daarna nog gezellig met ons gezin spelletjes gedaan en de bestelde pizza's opgegeten. Toch nog een beetje verzorgd dus. ;-)
De week erna deed ik de high tea nog eens 'dunnetjes' over, met mijn vriendinnen. Ook erg leuk, zo'n hok vol dames! Ik dacht: Zou er veel overblijven?! Misschien doen er wel veel aan de lijn. Nou, dat viel reuze mee, ik heb de etageres zelfs nog bijgevuld. :-))
Het vereist al met al wel enige planning en vooral veel voorbereidingstijd. Maar je krijgt er veel voor terug als je iedereen ziet genieten en als je steeds maar weer hoort hóe gezellig het was. En ik had nu voorpret, het feest zelf én weken napret. :-) De kinderen verrasten mij met een stukje over mams haar typerende trekjes, gewéldig! Als kado krijgen mijn man en ik binnenkort een compleet verzorgde hotel-overnachting, mét kaartjes voor een musical. Echt een verrassing!
Ik laat jullie nog even meegenieten van de kadootjes: De standaard met heel veel bolletjes van het nieuwe Scheepjes Bonbon-garen kreeg ik van mijn schoonzus. Ze belde vanuit Gouda: 'Ik sta in een hobby-winkel, heb je nog wensen?!' Ik noemde dit garen en zei op haar vraag welke kleurtjes: Maakt niet uit, kies maar een paar leuke kleurtjes uit. Toen kreeg ik dit... :-O De standaard heeft ze zelf gemaakt!
De Vrouwenbijbel (HSV-vertaling) is net uit, die heb ik van mijn man gekregen. Ik ben er zó blij mee! En ik kreeg nog véél meer leuke en gezellige kadootjes! Ook veel boekenbonnen, heerlijk om te neuzen tussen de boeken. Ik heb er al een paar uitgekozen.
Naast nog een paar verjaardagen en een bruiloft, kreeg onze zoon zijn bul uitgereikt in één van de prachtige oude universiteitsgebouwen in Leiden. Bijzonder om een professor zo lovend over je zoon te horen spreken: Hij is geslaagd met een 8.8 op zijn research-master. Nét niet summa-cum laude en dat vond hij eigenlijk jammer. Nou já zeg...
We zijn dankbaar dat onze kinderen de gelegenheid hebben om hun gekregen talenten te ontwikkelen, zo verschillend als ze allemaal zijn. Voor mijn opa was dat niet weggelegd, al had hij het graag gewild.Er moest brood op de plank komen!
We zijn dankbaar dat onze kinderen de gelegenheid hebben om hun gekregen talenten te ontwikkelen, zo verschillend als ze allemaal zijn. Voor mijn opa was dat niet weggelegd, al had hij het graag gewild.Er moest brood op de plank komen!
Het was een prachtige dag, die we besloten met een gezellig samenzijn in een restaurant langs de A6, samen met zijn vriendin en haar familie.
De komende tijd ben ik druk met lezen, ik ben begonnen met een cursus bij Koinonia. Ik ben benieuwd! Dat betekent boeken lezen, verslagen maken én nu en dan een tentamen. Lang geleden... ;-) Ook komt er weer een muziek-uitvoering aan. Toch hoop ik tussendoor tijd te hebben voor creatieve activiteiten én bloggen!