Beertje Brom

Of ik wel eens stil zit, wordt mij regelmatig gevraagd. :-) Ja zeker, tijdens de autoritten die we regelmatig maken. We wonen nl. als enige van onze familie in het Hoge Noorden. Mijn huisgenoten weten inmiddels niet beter: Mama sleept altijd tassen vol haakwerk mee. Tijdens onze rit naar Zweden afgelopen zomer had het niet veel gescheeld of ik had mijn benen uit het raam moeten hangen. ;-) 

Meestal neem ik 'makkelijk' haakwerk mee, dan kan ik ondertussen om mij heen kijken. Maar vervolgens thuis afmaken, dat blijft er vaak bij. En zo kan het gebeuren dat er hier in huis nogal wat plastic tassen staan met in de auto begonnen 'makkelijke knuffels'.  Heel wat beren, knuffeldoekjes enz. slijten zo hun nog niet eens begonnen levens in een plastic gevangenis. Beer Brom was ook zo'n project. Bijna klaar, op de armen, snuit en oren na. Mijn dochter kreeg medelijden en vond dat Beer Brom maar eens afgemaakt moest worden. Alvast voor als ze weer genoeg stickers verdiend heeft met haar rekenbijlessen. ;-) Een uurtje stevig doorwerken en Brom was klaar!

Na de eerste foto buiten hield Brom het voor gezien en klom zo snel hij kon in de boom: 'Kijk eens wat ik kan!' 'Brom, kom direct naar beneden, wil je bij de Berendokter terecht komen?!' Zelfs lokken met honing hielp niet. Máár, we hadden nog een troef achter de hand. Toen hij een lief stemmetje van beneden hoorde, wist hij niet hoe snel hij zich weer uit de boom moest laten zakken. Berenda had direct zijn hart gestolen! 

Helaas voor Brom en Berenda moet de vriendschap nog even op een laag pitje blijven staan. Brom moet een paar weekjes in de kast bivakkeren, tot mijn dochter genoeg stickers bij elkaar gespaard heeft. En dat vond Brom maar helemaal niets. Hij nam de benen naar de hoogste boom die hij kon vinden in de tuin. Mijn toezegging dat hij op mijn hobby-kamer mag zitten hield hem net op tijd tegen. En Berenda's stemmetje natuurlijk: 'Brom, niet doen!' 

En daar zit meneer dan. Het klimmen kon hij niet laten: hij klauterde bovenop een bak lekker zachte bolletjes wol, waar wie weet ooit nog eens een broertje of zusje voor hem uit gehaakt zal worden!

En Berenda?! Die wacht geduldig en zegt af en toe 'dag' om het hoekje van de deur! Ze is héél blij met het hart dat Tinie van het blog Creatinie alweer een tijdje geleden toestuurde. Als verrassing voor alle deelnemers aan haar give away! Dank je wel Tinie, je ziet dat het hart een warm plekje heeft gekregen. Heeft Berenda wat te knuffelen, tot ze Brom in haar armen kan sluiten! :-) 

Bram is net als Berenda gehaakt naar het patroon van My Krissie Dolls. Voor de sjaal haakte ik vasten met in het midden een rand ster-steek.