Fimo, fimo en nog eens fimo

De afgelopen weken verliepen niet zo soepel hier thuis. De energie ontbrak mij om te bloggen. Maar vandaag hadden we een héél gezellig dagje, mijn dochter, haar vriendinnetje en ik. 's Morgens vroeg vertrokken we met de auto naar Bussum naar het Fimo-festijn, georganiseerd door Eveline Klootwijk van Crealine. Ruim anderhalf uur rijden, maar dat mocht de pret niet drukken. Vanaf de achterbank klonk vrolijk gezang. Dochter en vriendin hadden 's avonds namelijk een uitvoering met hun tienerkoor. Konden ze mooi nog even inzingen samen! :-) 

Eenmaal in Bussum, reden we zo op onze bestemming af. De dames kozen een workshop uit en ik kon heerlijk rondneuzen bij de kraampjes met fimo-werkstukken,materialen en tijdschriften. Af en toe even kijken bij dochter en vriendin, die heerlijk bezig waren. Het eindresultaat mocht er zijn, zoals je op de eerste foto kunt zien. :-)

Na de workshop keken we nog even samen rond en (waar ik niet zoveel met het maken fimo-etenswaren heb, behalve dan schattige kleine bedeltjes) viel mijn dochter voor het boek: Fimo om van te smullen. Nou vooruit, dan kunnen ze volgende week nog even nagenieten. Beter om voorlopig ons huis te mijden, je weet maar nooit, het kan je een kunst-gebit opleveren. ;-) 

Op de terugweg genoot ik van de prachtige wolkenluchten, in combinatie met koolzaad-bermen langs de A6 door de polder. Wat een mooie rit en dat weer begeleid door vrolijk tienergezang! Een dag met een gouden randje, afgesloten met de uitvoering van vanavond: 

Mijn dochter mocht een solo zingen en dat ging goed. Bij Gospelkoor Rejoice heb ik 17 jaar in het combo gefloten. Mooi om ze weer te horen zingen en het combo te horen spelen. Het was een prachtige avond, tot eer van Koning Jezus, want Hij is die Koning waar het allemaal om draaide vanavond. 

Voor deze avond kreeg ik een 'geheime opdracht': Een burgemeesters-ketting maken voor de jongerenwerker van onze gemeente die het geheel als 'burgemeester' aan elkaar zou praten. Of ik zo'n ketting kon maken? Vast wel! Ik ging aan de slag met mijn bak afval-klei. Alle restjes en kruimeltjes klei verzamel ik daarin. 

Al die restjes werden met een paar druppels baby-olie om het geheel wat kneedbaarder te maken (oude polymeer-klei is vaak erg hard en brokkelig) tot een homogene massa gekneed. 

Al die kleuren door elkaar gekneed leverde een saaie, grijze massa op, precies wat ik wilde! :-) 

 Met behulp van ovale uitstekers maakte ik de schakels.

Na het bakken kregen ze een laagje zilververf.

De schakels werden met ringetjes aan elkaar gezet, nog een 'badge' eraan. En zo was de missie uiteindelijk geslaagd: Een heuse burgemeestersketting. 

Toen we vanmiddag terugliepen naar de auto verzuchtte mijn dochter: 'Ik heb nog nóóit zoiets moois zelf gemaakt'. Geef haar eens ongelijk! :-) Na het concert genoten we nog even na, met haar gezellige waxine-lichtje. En daarna als een haas naar bed: Volgende week de Eind-Cito-toets!

En dan nog een fimo-opdrachtje waar ik aan gewerkt heb: Een mini-workshop voor de Jeugd Alpha-cursus (de basis-beginselen van het christelijk geloof voor jongeren) in onze gemeente. Het was de bedoeling dat ze in een kwartier iets moesten maken. Tja, dan heb je niet zoveel keus. Het werden armbandjes, gevlochten van waxkoord met letterkralen, die ik zelf maakte van fimo-klei. Ik heb een héél handige kleispuit, waar je slierten mee maakt, die je in kleine stukjes snijdt. De letters heb ik erop geschreven met watervaste stift.

De letters WWJD staan voor What Would Jesus (voor christenen hét voorbeeld) Do: Om je er steeds aan te herinneren: Wat zou Jezus doen, als Híj de keuze moest maken waar ik nu voor sta. Mijn dochter wil ook zo'n armbandje. Die mag ze zelf maken. ;-)