Engelandvaarders (1)

Vorige week was het eindelijk zo ver. We vertrokken voor een week naar Engeland, om onze zoon te bezoeken die in Oxford studeert. Had ik mij voorbereid op grauw, regenachtig 'typisch engels' weer (van horen zeggen dan): De hele week scheen de zon, vergezeld van prachtige witte wolken. Via Facebook zag ik berichten voorbij komen als: 'Ik heb zin in voorjaar, het lijkt wel herfst!!' of: 'Blijf maar veilig binnen, het is glad buiten!!' 

'Oef'', dacht ik: 'Hebben wij misschien de zon per ongeluk meegesmokkeld?!'

Wij hebben maar dubbel genoten van het heerlijke weer. Voor de zekerheid hebben we de zon mee terug genomen. :-) Hier zijn wat foto's van ons weekje Engeland. Ik heb ze verdeeld over 2 blogjes.

Hier komt Engeland in zicht. Wat mooi, de krijtrotsen van Dover. We zijn bij Duinkerken op de boot gegaan, na een autorit van zo'n vijf uur vanuit het Hoge Noorden.

Think left, stay left!! Mijn man zag er tegenop om links te moeten rijden, vooral bij de vele rotondes die je er tegenkomt. Ik kan het woord round-about inmiddels wel dromen. ;-) Maar het ging prima.

Na totaal 10 uur reizen kwamen we aan bij onze plaats van bestemming: Wendlebury. Een klein plaatsje in de buurt van Oxford.

Manor Barn Cottage: Our cosy little home for one week! Omdat er twee lelijke vuilnisbakken naast stonden, heb ik alleen de voorkant op de foto gezet. 

Elke ochtend zetten we met de hand een heerlijk vers bakkie koffie. De keuken was van alle gemakken voorzien, er waren zelfs een was- en een afwasmachine! Daarom namen we het ontbreken van een koffiezetapparaat graag voor lief. En je merkt weer eens hoe makkelijk je eigenlijk zonder kunt. De afwasmachine was wel fijn hoor, maar thuis doen we het weer lekker zonder. :-) 

Toen we vertrokken uit Nederland dacht ik: 'Eigenlijk jammer, nu missen we een stukje van het voorjaar'. Gelukkig is het in Engeland minstens zo mooi. Hier vanuit het keukenraam een blik op de prachtige tuin.

Onze dochters kwamen mij speciaal ophalen: 'Mam, er staat hier tegenover zo'n busje die jij zo leuk vindt!'. 

We hebben wat afgelopen, deze week. Hier verkennen we de stad Oxford, samen met onze zoon en schoondochter. 

Een explosie van voorjaarsbloesem in het prachtige park, grenzend aan het College waar onze zoon woont. In Oxford heb je héél veel Colleges, gevestigd in prachtige historische gebouwen. 

Zoekplaatje: Overstekende Squarrel in het centrum van Oxford. 

Christ Church, wat een indrukwekkend gebouw. We zijn  er ook in geweest.

Dit raam is gemaakt door een Nederlandse kunstenaar: Abraham van Diepenbeeck. Ik vond de kleuren zo mooi.

Ik kijk altijd graag naar de kaarsjes in een katholieke kerk: Wie heeft er één aangestoken en waarom? Laatst bekeken we een kerk, samen met onze 2 jongste dochters. Toen we thuiskwamen kregen we het even over de kaarsjes. 'Ja', riep jongste dochter: 'Ik heb er héél veel aangestoken.' 'Maar je had toch geen geld?!', reageerde ik. Kaarsjes 50 cent, stond erbij. 'Je hoeft toch alleen te betalen als je er één mee naar huis wilt nemen?' zei ze verbaasd. Oeps... ;-)

Hier zit dochterlief even te genieten van al het moois om zich heen. Ze werd al snel aangesproken door een bewaker: Het was niet bedoeld als zitplek. 

Wat een plaatje, een klein stukje van de prachtige tuinen om het complex. De eenden bij het vijvertje hebben geen last van bewakers, zij mogen neerstrijken waar ze willen. ;-) 

Lopen, lopen, lopen! Wat waren we blij met het mooie weer! We hebben die dag één klein regenbuitje gehad en af en toe verdween de zon achter de prachtige witte wolken. Voor het vervolg, zie mijn volgende blogje.