Vosje Victor en een Zweden-reis

Vosje Victor (patroon uit het boek Mijn knuffels van sokkenwol) maakte ik al in de zomer, in opdracht voor een kraamkadootje. Omdat ik zijn kleuren en sjaal zo mooi bij de herfst vind passen, heb ik Victor bewaard voor een herfst-post. Mijn opdrachtgeefster wilde graag een wat groter formaat vos en het viel nog niet mee een mooie vossenkleur te vinden. Uiteindelijk vond ik het bij Atelier 6A, één van mijn favoriete handwerkwinkels: De keuze is reuze! Ik haakte Victor met Durable Cosy Fine, wat een heerlijk garen om mee te haken. Wel wat prijziger, maar dan krijg je ook een heel mooi resultaat.

Over herfst gesproken, we genoten van een heerlijke week bij onze dochter in Zweden. Toen we vertrokken was er hier nog nauwelijks sprake van herfst. Onze dochter stuurde een appje: 'Het is hier al vet mooi!' Ze had niets teveel gezegd: Naarmate we verder naar het noorden reden, zagen we de kleuren dieper worden. 

Hier maakten we een stadswandeling in Uppsala, waar onze dochter tot half januari verblijft. Een prachtig, pittoresk stadje. 

Zo diep oranje-geel worden de herfstkleuren in Nederland niet. De kleuren van de huizen daar passen er prachtig bij en maken het geheel extra mooi. We troffen het ook met het weer. 

Hier nog een mooi plaatje bij een meer, die er daar in overvloed zijn. Het is er ook veel vroeger donker, met Zuid-Zweden scheelde dat al een uur merkten we op de terugweg. Het was fijn om te zien waar onze dochter woont en studeert. 

Onze dochters zorgden thuis voor de konijnen. Afgelopen zomer ging ons konijn Saartje helaas dood. Manlief wilde liever afbouwen en dus geen nieuw konijn meer. Maar tegen het vrouwen-offensief kon hij niet op: Zo zielig voor Mo als hij alleen moest blijven. Konijnen zijn groepsdieren en we merkten het aan hem. Altijd kwam hij vrolijk aanrennen, met Saartje achter zich aan. De laatste tijd deed hij dat niet meer. En zo deed Abby haar intrede. Ze bleek onder de vlooien en mijt te zitten en haar pootjes waren open. Dom dat we dat niet in de gaten hadden, we haalden haar bij een fokker vandaan. Ze zat daar dag in dag uit in een stoffige donkere stal, in een klein hok. De fokker had haar afgekeurd omdat ze haar nestjes niet meer groot wilde brengen. Logisch als je je niet happy voelt! 

Het werd dus nog een duur grapje vanwege dierenartsbezoeken. Maar het geeft ook wel een goed gevoel een konijn gered te hebben als we zien hoe Abby opgeleefd is: Ze is nu een gezond en vrolijk konijn en ze was al snel de beste maatjes met Mo. 

Het weekend na Zweden had ik mijn jaarlijkse vriendinnenweekend met 2 vriendinnen die ik al bijna mijn hele leven ken. Dat werd weer een paar dagen genieten en bijkletsen voor een heel jaar. Eén van mijn vriendinnen was net een paar dagen oma en er werden natuurlijk foto's uitgewisseld. We nemen altijd kadootjes voor elkaar mee en omdat ze altijd een dropje pakken na het eten en mijn vriendin van breien houdt, werd dat een drop-pot in stijl. Het patroon komt uit het boek Bizzy Bee Potjes haken. Voor mijn andere vriendin haakte ik kerst-sterren, die laat ik later nog zien.

Zelf kreeg ik ook lieve kadootjes: Een mooie kaart met een kruisje met bemoediging: Die staat op mijn hobbytafel. En mooie boekjes om aan mijn kleindochter voor te lezen. Twee bewaar ik als ik in januari op ga passen als mijn schoondochter weer gaat werken. Het boekje op de foto heb ik haar alvast gegeven: Ze vindt boekjes prachtig en pakt en voelt aan alles. Dit is een boekje met op elke bladzijde een stukje waar ze aan kan voelen: een stukje leer of bont, zo leuk!

Ze neemt alles in zich op. Toen ze op een ochtend wat onrustig was, zette mijn schoondochter het kastje met prinsesje bij haar neer. Eerst werd het prinsesje uitgebreid aan een onderzoek onderworpen, vooral het kroontje. Daarna lag ze een tijd het kastje te bekijken, zo schattig!

Nu ben ik druk voor een markt voor as. zaterdag dus ik heb binnenkort weer genoeg om te laten zien. Fijn weekend allemaal!