Little Monkey

Mag ik jullie voorstellen aan Apie? Deze kleine bengel wilde er snel vandoor gaan. Hij dacht zich te kunnen verstoppen in de prachtig rood gekleurde Japanse esdoorn in onze voortuin. Een plannetje waar ik een stokje voor moest steken, omdat ik Apie als kraamkadootje bestemd had.

 

Kijk 'm daar zitten, past hij niet prachtig bij de rode bladeren? Toen ik hem in elkaar zette, in de stoel met uitzicht op de tuin, had hij alle tijd om zijn slimme plannetje te bedenken. 

Bijna was het hem gelukt. Ik zocht de inpakmaterialen bij elkaar en Apie ging er snel vandoor. Ik zag hem nog net in de boom klauteren en vond het bijna sneu om hem er weer uit te plukken. Gelukkig wist ik dat hij goed terecht zou komen. 

Toen ik hem verzekerde dat hij een fijne junglekamer zou krijgen, mocht ik hem inpakken. De mama van de kleine Olaf pakte het kadootje uit. Ze keek mij verbluft aan: 'We noemden hem Apie, wist je dat??' Nee, dat wist ik niet! Ik had alleen zijn mooie jungle-kamer gezien en zo kwam ik op het idee om Apie te haken. Apie is dus meer dan goed terecht gekomen, hij heeft het er reuze naar zijn zin.

Apie is een patroon van My Krissie Dolls. 

Onze zoon promoveerde in het prachtige gebouw van de Universiteit van Groningen. Een bijzondere gebeurtenis om mee te maken. Temeer omdat alle promoties met ingang van de week erna online plaats moesten vinden. Wat zouden we dat jammer gevonden hebben! 

Het was bijzonder en ook best spannend om mee te maken. Onze zoon werd flink ondervraagd door een commissie hooggeleerde dames en heren, zelfs online vanuit Californië. Gelukkig was er één dame uit de commissie die heel vriendelijk en instemmend keek, dat stelde mij gerust dat het wel goed zou komen. :-)) 

De receptie en andere plannen rond zijn promotie konden door de maatregelen niet doorgaan. Ook moest hij een aantal van de genodigden afzeggen. Maar we genoten van wat wel mocht en hadden na de promotie een gezellige lunch met ons gezin. 

In het Reformatorisch Dagblad is een artikeltje over zijn proefschrift opgenomen. 

Onze zoon kreeg als kado een prachtige pentekening van het universiteitsgebouw waar hij 9 jaar als student doorgebracht heeft. De pentekening is gemaakt door een vriend en studiegenoot die hem ook bij de promotie begeleidde. Onze kleindochter wilde de pentekening van dichtbij bewonderen: 'Til mij eens even op opa?!' Ze houdt van mooie dingen en geniet nog steeds van de bloemenzee in huis. :-) 

Afgelopen week knipte ik de lange haren van één van onze dochters. Dit filmpje op Youtube is echt een aanrader, als je het aandurft zelf te knippen. Toen ik bezig was, kwam onze oudste dochter thuis en wilde ook graag geknipt worden. Vooruit, als ik toch bezig ben. :-)) 

Als je kijkt op de foto van de promotie naar míjn haar, mag daar ook een flink stuk af. Ik bekeek wat filmpjes op Youtube over het knippen van je eigen haar en trok de stoute schoenen aan. Mocht het niet lukken, kon ik alsnog naar de kapper gaan. Het zag er zowaar gelijk aardig netjes uit. Mijn oudste dochter heeft hier en daar nog wat puntjes bijgeknipt en ik kan er weer even mee vooruit. :-) 

Het zelf knippen leverde een leuke besparing op. Daarom mocht ik van mijzelf een paar leuke boeken uitkiezen. ;-) Sinds kort werk ik als vrijwilligster bij Bijbelboetiek Baruch in Grootegast. De winkel, waar ik eerder vrijwilligster was, heeft een nieuwe start gemaakt met andere eigenaars. Ik vind het heerlijk er weer aan de slag te gaan. Ik hou van boeken en het is een fijne plek, waar persoonlijke aandacht is voor iedere klant.

Ik kocht er het boek van David en Carianne Ros: Cocos your home. Na jaren 6 kinderen in huis gehad te hebben (inmiddels nog 3), wordt het tijd de bezem er eens door te halen. Dus ik kan wel wat inspiratie gebruiken. ;-) 

Als tweede koos ik het boek: Hooggevoelig, Wat nu? De omslag: Het hoofd vol draadjes spreekt mij al erg aan. ;-) Mirjam Bogerd gaat ook in op raakvlakken met ADD en Autisme en daar wil ik graag meer over weten. Na het boek gelezen te hebben, geef ik het weer door aan een vriendin. 

Hier nog plaatje van de wijk Reitdiephaven in het mooie Groningen. Zo leuk, de gekleurde huizen! Ik wandel er regelmatig met onze kleindochter en hier was het al bijna donker. Ook leuk om eens de nacht-stand van mijn camera uit te proberen. 

Bedankt voor jullie leuke reacties op mijn vorige blogje. Het stimuleerde mij om niet meer zo lang te wachten. Ik bedacht: Ik kan ook kortere blogjes plaatsen. Is het toch nog weer een aardig lang blogje geworden. :-)) Ik wens jullie een fijn weekend en als je geniet van de mooie herfstkleuren, wie weet kun je dan eens zo'n kleine bengel spotten!