Pipbags and more

Het is al lange tijd rustig op mijn blog. Dat wil niet zeggen dat ik niet creatief bezig ben. Ik heb genoeg om te laten zien, maar het ontbreekt mij aan tijd om een blogje te schrijven. Ik ben druk met werk en gezin, vrijwilligerswerk, musiceren en een dag per week oppassen op onze kleindochter. Vervelen doe ik mij bepaald niet. Maar hier ben ik dan weer eens even.

De vrolijke pipbags haakte ik voor de eerste verjaardag van onze kleindochter. Een jaar alweer, wat is de tijd omgevlogen! Ze loopt, klimt ook de trap op en kletst al honderduit. We genieten volop van haar, ze is zo lief en altijd vrolijk. 

In de zomer gingen onze zoon en schoondochter naar Spanje op vakantie. Kleindochter genoot van het spelen met water en de stenen die op het strand lagen was ze uren zoet mee. Een tijdje daarvoor had ik de pipbags op Instagram voorbij zien komen: een ontwerp van De Haakzolder. Die zou ze vast leuk vinden, als alternatief voor de stenen.

Ik haakte er een vrolijk mandje bij van een paar draden katoen. Een gebedenboekje en een kaartje maakten het pakketje compleet. Ze is geen makkelijke slaper, maar als oma een liedje voor haar zingt, zakken haar oogjes langzaam maar zeker dicht. Het lied Jezus is de Goede Herder is één van haar favoriete slaapliedjes. Toen ik de kaart een tijdje geleden zag staan in de boekenwinkel, nam ik die mee voor haar.

Ze was heel blij met haar kadootjes en speelt er naar hartelust mee. Het mandje zet ze graag op haar hoofd als hoedje, past perfect! :-) 

Nog een mandje haakte ik voor de verjaardag van onze dochter. De ene keer is ze haar sleutels kwijt, de andere keer haar studentenpas, dan weer haar paspoort. Zo kwam ik op het idee een mandje te haken voor haar belangrijke spullen. 

In het mandje kwam een zonnetje met de tekst: 'Gebruik mij voor alles wat je niet kwijt wilt raken, dan ben ik jouw zonnetje in huis!' :-))

En dan nog een gehaakt kadootje. Onze kleindochter was al jarig toen ze nog in Spanje waren. Voor onderweg had ik alvast een toepasselijk kadootje meegegeven: Een Spaans danseresje, om op haar kamer te hangen (dacht ik). Zover is het nog niet gekomen, ze speelt er graag mee. Ze houdt het aan de ophanglus vast, slingert het heen en weer en roept vrolijk: 'Wip wap wip wap!' :-) Nou ja, een danseres houdt tenslotte van bewegen, niet waar? 

Het patroontje voor de danseres, komt uit het boek Adinda's World, een vrolijk haak- en inspiratieboek. Ik had bij mijn schoondochter laten vallen dat ik dat boek zo leuk vind en vervolgens kreeg ik het van mijn zoon op moederdag.

Onze andere zoon en schoondochter zijn een paar maanden geleden gaan samenwonen. Ze waren druk bezig de studentenflat, waar onze zoon al woonde, op te knappen en van leuke tweedehands meubeltjes te voorzien. Schoondochter had deze stoel al een tijd in de schuur staan. Hij was aan de straat gezet door een andere student. Zo gaat dat in het studentencircuit. ;-) 

Onze kinderen herinneren zich nog dat mama vroeger altijd achter de naaimachine zat, dus of ik wilde helpen met de stoel bekleden. Schoondochter had de stoel al netjes in de lak gezet. Mmmm nou, dat vond ik nog best spannend. Mijn naaivaardigheden liggen de laatste jaren vooral te verstoffen in de kast. Maar wie niet waagt, wie niet wint en aan de stoel kon ik mij geen buil vallen. Het viel uiteindelijk best mee, zelfs het naaien van de ritsen - keurig weggewerkt achter een flapje. Zoon en schoondochter zijn er blij mee. Zo wordt de flat langzaam maar zeker steeds gezelliger. Hun laatste project was een gratis kast, geverfd in mat-zwart. Het resultaat kan zo in een woonblad. Ik vind het zo leuk, hoe ze hun spullen met een klein budget bij elkaar scharrelen.

Inmiddels hebben ze ook twee katten, een gezellig en speels duo. Ik haakte voor beide katten een balletje met een vrolijk belletje.

Oude liefde roest niet... Ik bekeek al mijn oude projecten, haalde hier en daar wat uit. Ook deze deken wilde ik uithalen. Grote projecten stranden vaak bij mij, dat was vroeger al zo. Maar toen ik de vrolijke kleurtjes zag, werd ik op slag weer verliefd en ik besloot de deken nog een kans te geven. En nu ben ik al bijna klaar: Alleen nog een rand erom! Binnenkort hoop ik het eindresultaat te laten zien. En nu maar hopen dat dat binnenkort niet zo lang duurt als mijn vorige blogje. Maar dan zijn jullie toch weer even op de hoogte.

Van 3 gehaakte beren en een Zweden-reis

Het is al eind februari, hoog tijd om hier weer eens wat van mij te laten horen. 

Al heb ik nu niet veel tijd voor handwerken en knutselen, ik heb wel een leuk project afgemaakt, net voor de kerstvakantie. 3 My Krissie-beren voor 3 zusjes, daarover straks meer. 

Terwijl de voorjaarsbloemen overal uit de grond tevoorschijn komen, geniet ik nog na van een heerlijke wintervakantie. Al ligt die alweer even achter ons. In de kerstvakantie trokken wij de voordeur achter ons dicht en stapten in de auto voor een 2-daagse reis naar onze vakantiebestemming, in de buurt van Uppsala in Zweden. 

Wat een heerlijke verrassing stond ons te wachten toen we daar aankwamen. De foto's hadden niets teveel gezegd, het huisje overtrof zelfs onze verwachtingen. Het was knus en gezellig. We werden hartelijk welkom geheten door onze gastvrouw en gastheer Carina en Henri. De houtkachel brandde en verspreidde een heerlijke warmte. We voelden ons direct thuis, helemaal toen Carina een schaal met heerlijke zweedse koekjes en cake kwam brengen.  

Omdat we de kerstdagen er doorbrachten, konden we wat proeven van de kerstsfeer in Zweden. Het kerstfeest wordt door de zweden gevierd op kerstavond de 24e december. 

Alle kinderen kijken er 's middags Kalle Anka (Donald Duck). Daarna kijken ze uit het raam of de kerstman langskomt en 's avonds is het kerstdiner. Op eerste kerstdag slaapt iedereen uit, volgens onze gastvrouw. 

Onze dochters sloten zich aan bij de zweedse gewoonte en keken gezellig Kalle Anka van 15-16 uur (alle tv-zenders zenden het uit). Zelf vierden we het volgens onze eigen traditie op eerste en tweede kerstdag. Samen met mijn oudste dochter bezocht ik een kerstnachtdienst op 1e kerstdag en dat was nog een hele belevenis. De dienst bleek niet in het kerkje te zijn in het dorp waar wij verbleven (Edbro), maar in een naburig dorpje. Dat werd 'gas op de plank' (de dienst begon al over 5 minuten). 5 minuten na aanvang van de dienst kwamen we aan. 

De kerkgangers zongen onverstoorbaar door, terwijl wij door het prachtige historische kerkje slopen (we voelden ons net overstekende elanden), en een plekje zochten. Mijn dochter spreekt zweeds, dus zij kon hier en daar wat vertalen. Het bijbelgedeelte over de geboorte van Jezus is voor mij zo bekend, dat kon ik goed volgen. Ik hou van de liederen en de muziek, maar het koor en de trompet waren dusdanig vals dat ik mijn dochter niet aan durfde kijken, bang om in de lach te schieten. Ik had de indruk dat het meer een ritueel gebeuren was, dan dat de bijbelse woorden inhoud hadden voor de kerkgangers. Toch was het mooi om mee te maken. 

We maakten samen met onze dochters gezellige uitstapjes. Dit is in Uppsala, waar onze oudste dochter tot voor kort woonde (ze is weer terug in Nederland) en waar we in de herfst ook geweest zijn. 

Het is een prachtig stadje. De rivier die door het stadje stroomt was een machtig gezicht. Het had veel gesneeuwd en geregend, de weken ervoor. Dat gaf een heel ander beeld dan toen wij er in de herfst waren. 

Op '3e kerstdag' was er een prachtige verrassing, toen we 's morgens uit het raam keken. We hoopten er al op, maar ja garantie heb je niet. We konden nog genieten van een paar heerlijke dagen sneeuw. Sneeuw en winter horen bij elkaar, wat mij betreft. Helaas hebben we in Nederland nog geen winterweer gehad. Daarom ben ik extra blij met onze Zweden-ervaring. Het huisje ligt in een buurtschapje met een paar huizen middenin de natuur. We zagen er zelfs een kudde wilde zwijnen, toen we op de terugweg waren van één van onze uitstapjes. 

We ontbeten vaak met muesli met Lättfil, een drank die het midden houdt tussen yoghurt en karnemelk. Volgens onze dochter vraagt elke zweedse student die in Nederland studeert waar je lättfil kunt kopen. :-) 

Onze 19-jarige dochter heeft sinds ruim een half jaar haar rijbewijs en wilde maar wat graag rijden. Dat was fijn, ze heeft heel wat uren het stuur in handen gehad, zowel op de heen- als op de terugreis. 

Na een hartelijk afscheid van Carina en Henri, bij wie we de dag voor ons vertrek uitgenodigd werden voor een traditionele zweedse Fika (koffie en glögg, met allerlei zoete heerlijkheden), reden we terug naar Nederland. Het was een vakantie met een gouden randje en we hopen zeker nog eens terug te keren in het huisje dat we huurden via Airbnb. 

Natuurlijk gingen we snel bij onze lieve kleindochter kijken. Ze lag lekker te slapen in de box. 

Inmiddels zijn we al weer 2 maanden thuis. Het winterweer wil er maar niet van komen in Nederland. Tijdens een flinke natte sneeuw-bui nam ik deze foto. Ons Zweeds-rode schuurtje doet mij toch elke dag even aan Zweden denken. :-)

Ik sluit af met de berenfoto waar ik mee begon. Ik kreeg een leuke opdracht: 3 beren haken voor 3 zusjes. De opdrachtgeefster koos voor het patroon van de My Krissie-beer. Het sjaaltje komt uit het boek Mijn hondjes van sokkenwol. Ik heb nog een beertje in de maak, al heb ik er nu niet veel tijd voor. Voor 4 april hoop ik mijn scriptie in te leveren voor de cursus contextueel pastoraat bij Koinonia. Daarna komt er weer meer tijd voor creatieve bezigheden en bloggen. Het kriebelt wel, moet ik zeggen! :-) 

Piem in de sneeuw, een markt en gewonnen give away's

Voor de kerstmarkt in het verzorgingshuis in ons dorp maakte ik een winter-tafereeltje met mini-Paardje Piem van My Krissie Dolls. 

De patronen lenen zich heel goed voor zo'n klein tafereeltje. Vorig jaar kreeg ik Paardje Piem en Vosje Victor van Sint. Dit jaar heb ik er 4 mini-patroontjes bijgekregen: De mini's van de beer, panda-beer, aapje en olifantje. Ik heb zin om ermee aan de slag te gaan!

Het winter-tafereeltje is op de markt verkocht. Het was een gezellige markt, waar ik leuk verkocht heb. Voor herhaling vatbaar wat mij betreft! 

Aan de ene kant vind ik het heerlijk om ervoor bezig te zijn. Aan de andere kant is het ook fijn dat het weer voorbij is. Vooral de laatste dagen is het bij mij altijd een slijtageslag om nog zoveel mogelijk spulletjes af te maken. Maar het is weer gelukt en de ontstane chaos alweer opgeruimd, zodat mijn hobbykamer weer begaanbaar is. 

En dan laat ik jullie nu iets leuks zien! Ik deed mee aan de give-away bij Verie van het blog vvestywo. En laat ik nu gewonnen hebben! Afgelopen week viel bij mij het pakje op de deurmat. En kijk eens hoe mooi Verie het ingepakt heeft! Ik heb het pakje tot de volgende dag laten staan, om bij daglicht een foto te maken. 

Toen ik 's middags na het werk thuis kwam, mocht eindelijk het papier eraf. Zo leuk: Een blad met allerlei gehaakte kroonluchters, gemaakt door Antoinette van Schaik van het blog Wat maakt ze nu weer. Beide blogs zijn de moeite van een bezoekje waard! In ons huis zijn plekjes genoeg waar zo'n mooie kroonluchter kan hangen, dus ik ga er zeker mee aan de slag. 

Nu ik het toch over een gewonnen give away heb: Vorig jaar won ik er ook één, bij Mariette maakt het zelf. Ook een fijn blog waar je echt eens een kijkje moet nemen. Vorig jaar heb ik nauwelijks geblogd en het laten zien van mijn gewonnen give away kwam er toen niet van. De foto's die ik wel gemaakt heb, kon ik niet terug vinden. Maar ik wil het pakketje toch nog even laten zien. Vorig jaar kwam het door alle drukte rond het winkeltje waar ik mijn spulletjes had staan ook niet van om erover te bloggen, bij deze alsnog!

Op dit leuke blog kwam ik een review tegen van pakketjes van de Action waarmee je een schattig kersttruitje kunt breien. Normaal ben ik niet zo van de pakketjes, maar dit vond ik toch wel leuk om te proberen en een prijs van € 0,99 kan je je toch geen buil aan vallen. Eén pakketje vind ik dan wel weer genoeg. Mocht ik het leuk vinden, dan heb ik garen en motiefjes genoeg om er zelf verder mee aan de slag te gaan. Ik ben benieuwd, volgens de review moet het goed te doen zijn. 

Dan zijn jullie weer even op de hoogte. Ik vind het toch wel weer erg leuk om de blogdraad wat vaker op te pakken. Bedankt voor jullie reacties elke keer en jullie geduld als het even wat langer duurt voor er een blogje komt. ;-) Ik doe mijn best om regelmatig bij jullie bij te lezen en reacties te plaatsen. 

Vosje Victor en een Zweden-reis

Vosje Victor (patroon uit het boek Mijn knuffels van sokkenwol) maakte ik al in de zomer, in opdracht voor een kraamkadootje. Omdat ik zijn kleuren en sjaal zo mooi bij de herfst vind passen, heb ik Victor bewaard voor een herfst-post. Mijn opdrachtgeefster wilde graag een wat groter formaat vos en het viel nog niet mee een mooie vossenkleur te vinden. Uiteindelijk vond ik het bij Atelier 6A, één van mijn favoriete handwerkwinkels: De keuze is reuze! Ik haakte Victor met Durable Cosy Fine, wat een heerlijk garen om mee te haken. Wel wat prijziger, maar dan krijg je ook een heel mooi resultaat.

Over herfst gesproken, we genoten van een heerlijke week bij onze dochter in Zweden. Toen we vertrokken was er hier nog nauwelijks sprake van herfst. Onze dochter stuurde een appje: 'Het is hier al vet mooi!' Ze had niets teveel gezegd: Naarmate we verder naar het noorden reden, zagen we de kleuren dieper worden. 

Hier maakten we een stadswandeling in Uppsala, waar onze dochter tot half januari verblijft. Een prachtig, pittoresk stadje. 

Zo diep oranje-geel worden de herfstkleuren in Nederland niet. De kleuren van de huizen daar passen er prachtig bij en maken het geheel extra mooi. We troffen het ook met het weer. 

Hier nog een mooi plaatje bij een meer, die er daar in overvloed zijn. Het is er ook veel vroeger donker, met Zuid-Zweden scheelde dat al een uur merkten we op de terugweg. Het was fijn om te zien waar onze dochter woont en studeert. 

Onze dochters zorgden thuis voor de konijnen. Afgelopen zomer ging ons konijn Saartje helaas dood. Manlief wilde liever afbouwen en dus geen nieuw konijn meer. Maar tegen het vrouwen-offensief kon hij niet op: Zo zielig voor Mo als hij alleen moest blijven. Konijnen zijn groepsdieren en we merkten het aan hem. Altijd kwam hij vrolijk aanrennen, met Saartje achter zich aan. De laatste tijd deed hij dat niet meer. En zo deed Abby haar intrede. Ze bleek onder de vlooien en mijt te zitten en haar pootjes waren open. Dom dat we dat niet in de gaten hadden, we haalden haar bij een fokker vandaan. Ze zat daar dag in dag uit in een stoffige donkere stal, in een klein hok. De fokker had haar afgekeurd omdat ze haar nestjes niet meer groot wilde brengen. Logisch als je je niet happy voelt! 

Het werd dus nog een duur grapje vanwege dierenartsbezoeken. Maar het geeft ook wel een goed gevoel een konijn gered te hebben als we zien hoe Abby opgeleefd is: Ze is nu een gezond en vrolijk konijn en ze was al snel de beste maatjes met Mo. 

Het weekend na Zweden had ik mijn jaarlijkse vriendinnenweekend met 2 vriendinnen die ik al bijna mijn hele leven ken. Dat werd weer een paar dagen genieten en bijkletsen voor een heel jaar. Eén van mijn vriendinnen was net een paar dagen oma en er werden natuurlijk foto's uitgewisseld. We nemen altijd kadootjes voor elkaar mee en omdat ze altijd een dropje pakken na het eten en mijn vriendin van breien houdt, werd dat een drop-pot in stijl. Het patroon komt uit het boek Bizzy Bee Potjes haken. Voor mijn andere vriendin haakte ik kerst-sterren, die laat ik later nog zien.

Zelf kreeg ik ook lieve kadootjes: Een mooie kaart met een kruisje met bemoediging: Die staat op mijn hobbytafel. En mooie boekjes om aan mijn kleindochter voor te lezen. Twee bewaar ik als ik in januari op ga passen als mijn schoondochter weer gaat werken. Het boekje op de foto heb ik haar alvast gegeven: Ze vindt boekjes prachtig en pakt en voelt aan alles. Dit is een boekje met op elke bladzijde een stukje waar ze aan kan voelen: een stukje leer of bont, zo leuk!

Ze neemt alles in zich op. Toen ze op een ochtend wat onrustig was, zette mijn schoondochter het kastje met prinsesje bij haar neer. Eerst werd het prinsesje uitgebreid aan een onderzoek onderworpen, vooral het kroontje. Daarna lag ze een tijd het kastje te bekijken, zo schattig!

Nu ben ik druk voor een markt voor as. zaterdag dus ik heb binnenkort weer genoeg om te laten zien. Fijn weekend allemaal!

Fleur & Nina

De regen tikt gezellig op de lichtkoepel van onze keuken. Het is alweer herfst en ik geniet heerlijk thuis van een vrije dag. Er is genoeg te doen, maar eerst maak ik tijd voor een blogje. 

Voor onze kleindochter maakte ik prinses Livia. Het gehaakte prinsesje werd op mijn blog gespot door een klein lezeresje. Haar moeder bezocht mijn kraam toen ik onlangs op een markt stond en vroeg om mijn mail-adres. Ze had een speciaal verzoek: of ik voor haar 3 dochters een My Krissie-beer zou willen haken. En haar jongste dochtertje vond prinses Livia zo leuk. 

Moeder en dochter kwamen gezellig bij mij langs om te overleggen over de kleur en het materiaal van de beren. De (bijna jarige) dochter koos de roze prinses uit, alvast voor haar verjaardag. 

Later mailde de moeder dat haar andere dochter zo graag de witte prinses wilde. En zo pakte ik beide dametjes mooi in en zijn ze inmiddels verhuisd naar hun nieuwe eigenaressen. Als extra maakte ik voor beiden een dekentje in bijpassende kleuren. De steek van de dekentjes vond ik bij Renate's Haken en zo en ik haakte er een lekker zacht knuffel-randje omheen. Het gebruikte garen voor knuffels en dekentjes is Baby Soft van de Zeeman. Ik heb er nog een flinke voorraad van in huis in allerlei kleurtjes en haak er graag mee.

Het haken gaat een beetje tussen de bedrijven (werk, gezin en familie) door. Mijn broer vierde zijn 40-jarig jubileum als organist in de kerk waar ik als kind ben opgegroeid. We waren als familie uitgenodigd en wat was het leuk om veel lieve, bekende gezichten weer te zien en te spreken. 

Bij een jubileum hoort een kadootje en ik maakte een pakketje voor hem, met wat lekkere dingen en een bon die hij zelf kan besteden. Voor elk jaar maakte ik een vlaggetje met een muzieknootje, en bevestigde die met washi-tape aan een stukje bakkerskoord. Een gezellig werkje, waar ik iets langer mee bezig was dan ik verwacht had. :-) 

Mijn broer werd verwend met kadootjes en van de kerk een prachtig geld-bedrag voor een cd-opname. Mijn broer is namelijk niet 'alleen maar' organist, daarnaast doet hij allerlei dingen op muziekgebied en hij componeert ook stukken (sommige zijn bekroond met een prijs) en die worden nu opgenomen op cd. Heel bijzonder wat die stille, maar oh zo creatieve broer van mij in al die jaren heeft gedaan. Prachtig verwoord door zijn orgelleraar die hem vanaf het begin heeft opgeleid, met wie hij mee mocht om te registreren. Inmiddels zijn ze collega's. 

Op deze foto voert zijn orgelleraar tijdens de jubileumavond één van mijn broers gecomponeerde stukken uit. Mijn broer verzorgt daarbij de registratie. Een andere broer van mij is veel bezig met fotografie en maakte de prachtige foto. Het was mooi om het jubileum als familie mee te maken!

De afgelopen weken waren druk en gezellig. We kregen onverwachts een huisgenootje voor een paar weken. Ze kon door omstandigheden niet meer thuis wonen en heeft een paar weken bij ons gebivakkeerd. Inmiddels is ze verhuisd naar een kamer in de stad. 

Ik vierde mijn verjaardag en kreeg een paar fijne bolletjes biologisch katoen van mijn dochter en van een vriendin. Ik had het garen gezien bij Sparkelsz Creatief, heerlijk zo'n snoepwinkel in de buurt. Margriet deed er een lief patroontje bij van een baby-rammelaar. Mijn handen jeuken om ermee aan de slag te gaan. Maar eerst moet ik van mijzelf één en ander afmaken.

Van mijn schoonzus kreeg ik een mooi herfstboeket, prachtig die lampionnetjes! Mijn verjaardag is alweer even geleden, maar de lampionnetjes staan er nog steeds. 

Herfst: Wat is er dan lekkerder dan een stuk verse, zelfgemaakte brownie. Jongste dochter is overgestapt op gezond eten. Lastig, wanneer je als puber al te maken krijgt met (licht) overgewicht terwijl alle anderen kunnen eten wat ze willen. Heel knap dat ze de knop heeft omgezet. Ze heeft nu al maanden een gezond gewicht en eetpatroon en we varen er allemaal wel bij. Het recept vond ik hier. Er zit zelfs courgette in en geloof het of niet, het was heerlijk! Zo probeer ik steeds wat uit met gezonde ingrediënten. 

Bedankt voor jullie felicitaties voor de geboorte van onze kleindochter. Ze groeit als kool en is een gezond en vrolijk dametje. We genieten van haar!